Młoda mama pisze : stycznia 2019

KONKURS - wygraj podgrzewacz do pokarmów i butelkę

1/18/2019

Najpopularniejsze imiona XX wieku oraz początku XXI wieku!

1/11/2019

Sprawdź imiona, które królowały w czasach dzieciństwa Twoich rówieśników, rodziców, dziadków oraz pradziadków.

Fascynuję się takimi statystykami. Co roku sprawdzam, które imiona są aktualnie najchętniej wybierane przez rodziców. Zawsze zastanawiałam się, jak zmieniała się moda na imiona oraz jakie imiona były popularne, gdy to moi rodzice dokonywali wyboru imienia dla mnie i mojego brata. Postanowiłam więcej się nie zastanawiać i po prostu to sprawdzić. Przeszukałam statystyki i mam dla Was zestawienie najpopularniejszych imion w całym XX wieku oraz na początku wieku XXI.

Zanim zajrzysz do statystyk, mam dla Ciebie zadanie. Spróbuj przypomnieć sobie lata swojego dzieciństwa. Jakie imiona królowały na podwórku? Które imiona powtarzały się w szkolnych ławkach? A w pokoleniu Twoich rodziców? Jakie imiona noszą Twoje ciocie, przyjaciele rodziny?

Masz już swoje typy odnośnie popularnych imion? To teraz sprawdź, czy pokrywa się to ze statystykami.

Lata 1901-1929

Gdyby dzisiaj osoby urodzone w tych czasach żyły, miałyby od 90 do 120 lat. Dla mnie to czasy moich pradziadków (chociaż blisko już do dziadków, bo Ci mają/mieliby ponad 80 lat.

Jakie imiona wówczas królowały? Popularne męskie imiona to Jan, Stanisław, Józef, Władysław i Tadeusz. Natomiast dla dziewczynek chętnie wybierane były takie imiona jak Maria, Marianna, Janina, Zofia Helena.

Lata 30ste i 40ste

To czasy, w których na świat przychodzili moi dziadkowie – Krystyna, Marian, Helena, Stanisław. Ich imiona w dzieciństwie były dla mnie starodawne, niemodne. Ale sami zobaczcie zestawienie! W ich czasach te imiona królowały w urzędach stanu cywilnego. Brakuje jedynie Mariana, a Helena była bardziej popularne w poprzednim dziesięcioleciu.

Najchętniej wybierane męskie imiona w latach 30stych i 40stych to Jan, Stanisław, Józef, Tadeusz, Jerzy, a żeńskie imiona to Maria, Krystyna, Janina, Zofia.

Popatrzcie na te zestawienia. Przez około pół wieku najchętniej wybierane imiona są prawie niezmienne. Zatem ciekawe jak długo będzie królować obecna moda na Antosiów i Leny?

Lata 50te i 60te

Ponownie połączyłam dwa dziesięciolecia, gdyż imiona na szczycie rankingów różniły się bardzo nieznacznie.

Dla mnie lata 60te to czasy moich rodziców. Imiona z zestawienia jestem w stanie przyporządkować do członków rodziny, którzy rodzili się w tym czasie. Natomiast moi rodzice dostali nieco rzadsze imiona – Jarosław i Violetta.

Najpopularniejsze imiona w tych 2 dziesięcioleciach dla chłopców to Andrzej, Krzysztof, Marek, Piotr, Jan, Stanisław, Jerzy, a dla dziewczynek to Maria, Krystyna, Elżbieta, Teresa, Małgorzata, Anna, Ewa.

Lata 70te

Być może w tych czasach odnajdujecie czasy swojego dzieciństwa. Obecnie osoby urodzone w tych latach mają po 40parę lat. Jakie imiona wówczas dominowały? U chłopców królował Tomasz, Piotr, Krzysztof, Marcin, a u dziewczyn Agnieszka, Anna, Katarzyna, Magdalena.

Mój tato ma liczne rodzeństwo, więc w tym temacie jest to dla mnie świetnym przykładem na popularność tych imion. Wśród rodzeństwa mojego taty brakuje jedynie Tomasza i Krzysztofa. Pozostałe imiona noszą moje ciocie i wujowie.

Lata 80te

Część imion pozostała modna jeszcze z poprzedniego dziesięciolecia, ale pojawiły się też nowe imiona. Wśród chłopców popularne imiona to Łukasz, Marcin, Paweł, Piotr, Tomasz, Andrzej, a u dziewczyn to Anna, Katarzyna, Agnieszka, Magdalena, Małgorzata.

Lata 80te to czasy, gdy urodził się mój brat, Paweł. Jak widać jest w rankingu.

Lata 1991-1995

Tu imion pojawi się trochę więcej, głównie ze względu na to, że im mniej odległe czasy, tym więcej śladów w Internecie na temat nadawanych imion. Początek lat 90tych to czasy, w których się urodziłam. Gdybym ja miała pobawić się w zgadywanie popularnych imion na podstawie znajomości imion moich rówieśników wysoko uplasowałabym Moniki, Kasie, Anie, Karoliny, Piotrki, Patryki, Mateusze. Te imiona zwykle powtarzały się w klasach, do których chodziłam. A co pokazują statystyki?

Wśród męskich imion dominowały: Mateusz, Michał, Łukasz, Kamil, Paweł, Piotr, Patryk, Jakub, Marcin, Maciej, a wśród dziewczyn Katarzyna, Karolina, Anna, Paulina, Aleksandra, Magdalena i Monika.

Lata 1996-2000

To już czasy ludzi, wchodzących obecnie w dorosłe życie. U chłopców wciąż modnymi imionami były: Mateusz, Kamil, Jakub, Michał, Patryk, ale zauważalny wzrost zanotował Kacper, Dawid i Adrian. U dziewczyn przeplatają się wciąż modne z poprzedniego 5lecia Karoliny, Aleksandry, Pauliny, Anny z pojawiającymi się na liście po raz pierwszy: Natalia, Klaudia, Wiktoria, Julia, Weronika, Patrycja.

Lata 2001-2005

U chłopców pierwsze miejsca list rankingowych osiągał Jakub, dalej byli Kacper, Mateusz i Michał. Natomiast u dziewczynkach przeważały Julie, Wiktorie, Natalie, Oliwie i Aleksandry.

Lata 2006-2010

W tych czasach bez większych zmian. U chłopców ciągle popularny Jakub, Kacper, Mateusz, ale pojawiają się także Szymony i Filipy. U dziewczynek dalej popularna Julia i Wiktoria, jednak te lata to już początek mody na Maję, Zuzannę i Lenę.

Lata 2011-2015

Wśród chłopców praktycznie bez zmian. Wciąż modne imiona to Jakub, Kacper, Szymon, Filip, jednak to w tych latach do góry piął się Antoni.

U dziewczyn natomiast dalej popularna jest Julia, Lena, Maja, Zuzanna, ale zauważalny jest wzrost ilości małych Zofii i Hann.

Lata 2016-2018

Jakie imiona wiodą teraz prym? U chłopców to Antoni, Jakub, Szymon, Jan, Filip, Franciszek, Aleksander, Wojciech, a u dziewczynek Zuzanna, Julia, Lena, Maja, Hanna, Zofia, Alicja, Amelia, Natalia.

Przebrnęliśmy przez cały XX wiek i początek XXI wieku. Czy odnaleźliście w statystykach imiona Waszych bliskich?

Chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami, albo poznać mnie lepiej? Zapraszam Cię na mojego:

Facebooka - zobacz
Instagrama - zobacz

inne

Prezenty dla babci i dziadka – liczą się wspomnienia i samodzielne wykonanie!

1/07/2019

Kwiaty, czekoladki, akcesoria, suplementy diety – jeśli zastanawiasz się już nad prezentem dla swoich dziadków/dziadków Twoich dzieci, to być może te produkty znalazły się na liście prezentów. To dobry pomysł na prezent, ale jednak nie dla dziadków. Nie od wnuków. Dlaczego?

Dziadków mojej wnuczki najbardziej cieszą własnoręcznie wykonane prezenty lub zdjęcia

Kwiaty, czekoladki, akcesoria, suplementy diety – to wszystko, to przedmioty, które dziadkowie mogą kupić sobie sami. Albo dostać je z okazji urodzin, imienin, świąt. Gdy mówimy o dziadkach, których wnuki są jeszcze dziećmi, najlepsze prezenty to, te przygotowane wspólnie z dzieckiem albo zawierają wspomnienia. Coś czego dziadkowie nie mogą kupić. Coś czego nie podaruje im nikt inny.

Skąd to wiem? Za mną wiele lat wręczania prezentów na Dzień Babci i Dziadka jako wnuczka. A moja córka w tym roku już po raz trzeci będzie w swoich małych rączkach ściskać prezenty dla dziadków. Gdy otwierali poprzednie prezenty – widziałam w ich oczach ekscytację, były pytania, czy Ala pomagała w tworzeniu prezentu, a podarki długo stały wyeksponowane na półkach. Albo nawet do dzisiaj wiszą na ścianie!

Moje typy sprawdzonych pomysłów na prezenty dla dziadków

1. Domowe ciasto – W Dzień Babci i Dziadka odwiedzacie starsze pokolenie. Przychodzicie na kawę, a ze sobą macie już poczęstunek. Być może jest wiele babć, które uwielbiają rozpieszczać kulinarnie swoją rodzinę i w takie dni są świetnie przygotowane. Jednak sama z dzieciństwa pamiętam, że ten pomysł prezentu się sprawdził. Co roku były kupowane drobne upominki, aż w końcu mama wpadła na pomysł z upieczeniem sernika. Nie pamiętam, czy moja babcia jeszcze wtedy żyła. Jeśli tak, to była już na tyle schorowana, że nie zajmowała się pieczeniem. A dziadek nie potrafił. Można kupić ciasto w cukierni, ale przyznam Wam szczerze, że takiego sernika jaki robi moja mama się nie znajdzie.

Nie wszyscy dziadkowie potrafią piec lub nie są już na siłach. Upieczone ciasto wspólnie z dzieckiem powinno ucieszyć dziadków.

2. Fotokubek – popularny na wszelkie okazje. Bo czy sami nie macie w domu chociaż jednego fotokubka? Ten pomysł na prezent wykorzystałam 2 lata temu, gdy zorientowałam się, że babcia Ali ma już kubki ze zdjęciami pozostałych wnucząt, a tylko Ali jej brakuje.

3. Laurki – to coś, co dziadkowie docenią za samodzielne wykonanie przez dzieci. Powiecie, że laurki to tylko kawałek papieru, który trafia do kosza? Zawsze laurkę można oprawić w ramkę.

4. Kolaż zdjęć w antyramie – to nasz zeszłoroczny prezent dla dziadków. Duża antyrama w rozmiarze A3, kolorowa kartka i kilka zdjęć. Ala odcisnęła swoją rękę oraz pomagała przyklejać bibułę do napisu. Czy prezent się spodobał? W obu domach wisi na ścianie w pokoju, więc chyba się spisałyśmy.

5. Fotoksiążka lub minibook – czyli nasz tegoroczny prezent. Zauważyłam, że dziadkowie najbardziej cieszą się z prezentów związanych ze zdjęciami wnuków. Nie wiem, jak w przypadku waszych dziadków, ale moi przyzwyczaili się, że kupuje się aparat z kliszą, a po jej zakończeniu trzeba pójść do fotografa i wywołać zdjęcia. Robili to na bieżąco. A teraz? Pełno zdjęć w telefonie i na komputerze, ale przez to mają problem ze zmobilizowaniem się do ich wywołania. Dlatego zwykle mają mało aktualnych zdjęć dzieci, a jak wiadomo maluchy szybko się zmieniają. Stąd wiem, że zdjęcia wnuków zawsze są dobrym pomysłem na prezent.

Były już fotokubki i kolaże ze zdjęć. Co można jeszcze więcej wymyślić? Z pomocą przyszła mi firma Printu - zobacz. Przypomniałam sobie, że rok temu projektowałam tam fotoksiążkę z okazji roczku Ali. Tym razem dla dziadków wybrałam minibooka.

Minibook to kieszonkowy album w rozmiarze 15cmx15cm. Z jednej strony nie zajmuje wiele miejsca, więc łatwo pomieścić go na półce, z drugiej strony jest na tyle duży, że zdjęcia nie tracą na jakości i wyraźności.

Ile zdjęć pomieści się w minibboku? W podstawowej wersji masz 20 stron. Zawsze możesz dodać dowolną ilość stron. Co do ilości zdjęć to jest to trudne pytanie. Na jednej stronie może być jedno zdjęcie, ale nawet 2, 4, 6, czy 9 w zależności od układu (możesz sama wybierać rozkład zdjęć na każdej stronie).

Przydatne informacje:

do wyboru masz 3 wersje okładki – miękką, twardą i kartonową. Zdecydowałam się na twardą i jestem zadowolona.
Projektowanie jest naprawdę łatwe. Kilka dni przekładałam to, by potem okazało się, że zrobienie jednego minibooka zajęło mi 15 minut! Włącznie ze zgraniem zdjęć. A właśnie – fotografie możecie pobrać bezpośrednio z Facebooka, Instagrama, telefonu i komputera.
Możecie skorzystać z gotowych szablonów lub zmieniać układ stron. Do wyboru jest wiele układów. Możesz też wybrać układy z miejscem na podpis pod zdjęciami.
Dostawa kurierem lub do paczkomatów.

Wolisz większe formaty? W Printu zamówisz także fotoksiążki. Zobacz ten wpis – tam pokazuję fotoksiążkę od Printu. a na stronie Printu przejrzysz specjalnie przygotowane szablony dla Babci i Dziadka. Koniecznie sprawdź.

Gwarancja dostawy na Dzień Babci i Dziadka!

Jeśli zamówisz i opłacisz fotoksiążkę do 14 stycznia (a minibook do 9 stycznia) to masz gwarancję dostawy przed Dniem Babci i Dziadka. Szczegóły pod tym linkiem – zobacz.

Dzień Babci i Dziadka zbliża się wielkimi krokami. Macie już pomysły na prezenty dla dziadków?

Chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami lub poznać nas lepiej? Zapraszam Cię na mojego:

Facebooka - zobacz
Instagrama - zobacz

inne

Podsumowanie 2018 - najważniejsze wydarzenia prywatnie, najlepsze teksty na blogu

1/01/2019

Przełom roku obfituje w takie wpisy. Z jednej strony podsumowanie starego roku, z drugiej strony postanowienia noworoczne. Może zrobić się nudno. Możliwe. Jednak sama uwielbiam czytać podobne podsumowania u innych blogerów, lubię też podsumowywać swoje wydarzenia, a także planować.

2018 rok – z pozoru spokojny, jednak z kilkoma większymi zmianami

2016 rok był rokiem, w którym dokonały się zdecydowanie największe zmiany w moim dotychczasowym życiu. To wówczas zostałam mamą. A na dokładkę kilka miesięcy później zdecydowaliśmy się na przeprowadzkę z Wrocławia na Podbeskidzie w okolicę Bielska-Białej. Ponad 200 kilometrów i 2 województwa dalej!

Przy takich zmianach myślałam, że 2017 rok nie zdoła przebić poprzedniego. I owszem, wydarzenia były mniej spektakularne, ale powrót do pracy i pójście dziecka do żłobka nadały naszemu życiu nowego wymiaru. W 2017 roku uczyłam się łączyć rolę mamy i pracownika. Kiedyś opiekunka w żłobku, teraz poznawałam uroki placówek od drugiej strony.

W 2018 roku byłam już zaprawiona w łączeniu pracy z macierzyństwem. Ba! Nawet nie pamiętam już jak to jest być pełnoetatową mamą. I znów, gdy myślałam, że ten rok mnie nie zaskoczy, pojawiło się w nim kilka nowości:

KWIECIEŃ i POCZĄTEK PRZEDSZKOLA – nad tym tak naprawdę zastanawialiśmy się już wcześniej. W naszym przypadku póki co zmiany placówek następują nietypowo. Nie we wrześniu, a już prawie pod koniec roku szkolnego. To dlatego, że Ala urodziła się w marcu. Zatem na początku wiosny kończył mi się urlop macierzyński i wtedy wróciłam do pracy, a Ala poszła do żłobka z dofinansowaniem z UE. Dofinansowanie trwało rok, kończyło się w marcu, więc przed nami była decyzja – zostawiać ją w tym żłobku i bez dofinansowania płacić około tysiąca złotych miesięcznie, czy znaleźć coś innego. Tańszego. Ale nie chodziło tylko o pieniądze. Nie do końca byliśmy zadowoleni z tego żłobka, a do tego lokalizacja była dla nas fatalna – daleko i od domu i od pracy któregokolwiek z nas. Wybór padł na prywatne przedszkole, chociaż były obawy, czy to dobra decyzja – Ala miała zaledwie 2 lata. Nie 3 lata, nawet nie 2,5 roku. Po prostu 2 z miesięcznym hakiem. Dała sobie radę. O powodach posłania jej do przedszkola i o tym, jak dokładnie wyglądały jej początki możecie przeczytać w tym wpisie – zobacz.

MAJ i PROPOZYCJA AWANSU – propozycja, którą oczywiście przyjęłam. Mam studia pedagogiczne, ostatecznie odeszłam od zawodu z racji niezadowalającego wynagrodzenia. Pracuję w handlu i w maju zaproponowano mi zostanie kierownikiem. Co to dla mnie oznacza? Możliwość rozwoju, świetne doświadczenie, ale taki awans niech będzie także dowodem dla Was, że matki są cenionymi pracownikami – nie takimi, którzy przychodzą do pracy tylko odbębnić swoje godziny, ale też mogą odnosić w pracy sukcesy. Więcej o awansie pisałam w tym teksie – zobacz.

LIPIEC i URZĄDZENIE POKOJU DLA ALI – Ala miała już wówczas prawie 2,5 roku, a decyzja o przeniesieniu jej do „dorosłego” łóżka kiełkowała od dawna. Wreszcie podjęła się prawie sama, bo tak skakała w łóżeczku, że część szczebelek była połamana.

Wraz z zakupem łóżka postanowiliśmy rzucić się na głęboką wodę i urządzić jej własny pokój. Tu decyzja znów podjęła się poniekąd sama, bo w naszym pokoju raczej nie zmieściłoby się kolejne duże łóżko.

Zmiana łóżka i pokoju przebiegła zaskakująco łatwo. Ala chętnie zasypiała w swoim łóżku, a do tego nie sprawdziły się moje obawy odnośnie upadków z łóżka bez szczebelków. Dotąd nie spadła ani razu. Wcześniej z przeniesieniem dziecka do własnego pokoju chciałam poczekać aż zacznie przesypiać całe noce, będąc mamą zrozumiałam, że ten moment może nie nadejść nawet za parę lat. Bo dzieci budzą się w nocy. Bo kołderka spadła, bo piciu, bo siusiu. Ale to nie znaczy, że dziecko musi być w tym samym pokoju co my.

SIERPIEŃ i PIERWSZE WSPÓLNE WAKACJE – w tym momencie możecie się zdziwić, gdy napiszę Wam, że z tatą Ali jesteśmy razem od 6 lat, a ani razu nie byliśmy wspólnie na prawdziwych wakacjach! Owszem, zdarzały nam się krótkie wyjazdy, ale takie minimum tygodniowe nigdy. Zawsze coś stało na drodze. A to on nie dostał urlopu, a to ja podjęłam się wakacyjnej pracy, potem ciąża, a rok temu zaczynałam nową pracę. Dlatego postanowiłam, że w tym roku musimy w końcu to zmienić. Wybór kierunku wakacji nie był łatwy – ani partner, ani Ala nie lubią wody i plażowania. Postawiliśmy na Bieszczady i chociaż wakacje z dzieckiem nie są idealne, wiem, że za rok na pewno się na nie wybierzemy.

Pod kątem blogowym czuję, że nie dałam z siebie wszystkiego.

Gdy pomyślałam o moich blogowych sukcesach i porażkach minionego roku, stwierdziłam, że rok kończy się dość dołująco. Ilość fanów na Facebooku i Instragramie powiększyła się, ale tylko nieznacznie. Ilość unikalnych użytkowników taka sama jak w zeszłym roku. Założyłam swoją własną grupę dla pracujących mam, ale rzadko się w niej udzielam. W planach było napisanie darmowego ebooka i założenie newslettera – cóż, przepiszę plan na nowy rok.

Mogłabym się tak dołować dalej. A potem uświadamiam sobie, że przecież połączenie pracy na (prawie) pełen etat, opieka nad dzieckiem i blog to nie jest mało. Nie chcę, by brzmiało to jak wymówka. Jednak zdaję sobie sprawę z tego, że może gdyby nie praca, blog rozwijałby się lepiej. To dlatego pewnie wiele mam po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, pomału żegna się z blogiem. Ja cieszę się, że utrzymuję to swoje miejsce w sieci i w nowy rok wchodzę z wiarą, że tym razem uda mi się pisać bardziej regularnie.

A na koniec... przegląd najpopularniejszych tekstów na moim blogu w 2018 roku

W 2018 roku opublikowałam 48 tekstów, czyli statystycznie po 4 wpisy na miesiąc, jeden tygodniowo. Byłam niezwykle ciekawa, które teksty czytaliście najchętniej. Tu, podobnie jak w bestnine na Instagramie, gdybym miała stworzyć własną listę, sporo różniłaby się od tej, opartej tylko na liczbach. Jednak patrząc na tematykę najpopularniejszych tekstów, wychodzi na to, że mocno pokrywa się z tym, co w minionym roku było dla mnie ważne.

5 miejsce dla „Odraczanie szczepień – kiedy nie szczepię swojego dziecka?”

Jak dużo obowiązkowych szczepień w Polsce odbywa się po minutowej wizycie kwalifikującej do szczepienia, polegającej na pobieżnym osłuchaniu i zajrzeniu do gardła?

Jak dużo szczepień nie jest poprzedzonych żadnymi badaniami typu morfologia?

Jak wiele dzieci czeka na szczepienie we wspólnej poczekalni dla dzieci chorych i zdrowych?

Ilu pediatrów namawia na szczepienie w trakcie kataru, antybiotykoterapii, choroby innego domownika?

Nie znam statystyk. Ale wiem, że nie są to rzadkie przypadki. Wielu rodziców nie zna zasad, które powinny być spełnione, by móc zaszczepić dziecko. Liczą na wiedzę pediatry. Ta nie zawsze funkcjonuje. Przeżyłam już zaszczepienie córki w trakcie kataru, co skutkowało hospitalizacją. Przeżywałam odbieranie telefonu i namawianie na stawienie się na szczepienie w trakcie zapalenia oskrzeli. Dlatego musiałam dokształcać się sama i dzisiaj mam listę zasad odnośnie szczepień, które muszą być spełnione, bym mogła zaszczepić córkę. Jakie? O tym właśnie jest ten tekst.

4 miejsce - „Czy2-latek może sam odstawić się od piersi? - historia naszego końcakarmienia piersią”

Karmienie piersią było dla mnie ważne, przyjemne, nieuciążliwe. Wróciłam do pracy, gdy Ala miała nieco ponad rok. Karmienie kontynuowałam i ani nie myślałam o zakończeniu tego. Odstawienie przyszło samo, nagle. Pewnego dnia moja niespełna 2-letnia córka powiedziała „NIE” i tak wielokrotnie przez jakieś 2 tygodnie. W końcu zrozumiałam i przestałam proponować. Pożegnałyśmy karmienie piersią po 2 latach. Wcześniej niż mówi nauka. Bo zgodnie z nią dziecko może się samoistnie odstawić najwcześniej po 2,5 roku. Zatem jak to u nas było? Przeczytaj w tym wpisie.

3 miejsce - „Profilaktyka nowotworowa u dzieci – o tych badaniach i objawach nie powie Ci pediatra”

W Polsce jest duże zaufanie do lekarzy. Tak, możecie myśleć, że jest inaczej. Jednak gdy pytam matek, jakie badania robią swoim dzieciom, często okazuje się, że żadne. Dlaczego? Bo gdyby coś się działo, pediatra by im o tym powiedział. Czy aby na pewno? Do napisania tego tekstu nakłoniła mnie mama dziecka, u którego wykryto guz w brzuchu wielkości męskiej pięści! Dlatego ważne jest wykonywanie profilaktycznych badań, bo wiele chorób długo nie daje objawów. A jak już dają – są trudniejsze do wyleczenia.

2 miejsce - „2-latekw przedszkolu – czy ponownie posłałabym dziecko tak szybko?”

O tym tekście wspomniałam już na początku wpisu. Tutaj napiszę jedynie, że decyzja z naszego punktu widzenia była słuszna.

1 miejsce - „Mama po20tce – czy urodziłam za wcześnie?”

Okazało się, że najchętniej czytanym przez Was tekstem były moje rozważania o tym, czy macierzyństwo pojawiło się w moim życiu za wcześnie. Urodziłam mając 23 lata. Dla wielu to idealny moment na zostanie rodzicem, inni jeszcze długo o tym nie myślą. Nie będę okłamywać, że decyzja była przemyślana, ale tak jak zawsze w takich sytuacjach – podołaliśmy, nie żałujemy. Chociaż życie z dzieckiem wygląda zdecydowanie inaczej.

To było moje małe podsumowanie 2018 roku i przegląd najpopularniejszych tekstów na blogu. Co przyniesie ten rok? Kolejny raz wydaje się, że będzie to rok spokojny, bez większych zmian, ale może życie nas czymś zaskoczy?

Chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami albo poznać nas lepiej? Zapraszam Cię do zajrzenia na moje konta na:

Facebooku – zobacz
Instagramie - zobacz

Pages

KONKURS - wygraj podgrzewacz do pokarmów i butelkę

Najpopularniejsze imiona XX wieku oraz początku XXI wieku!

Prezenty dla babci i dziadka – liczą się wspomnienia i samodzielne wykonanie!

Podsumowanie 2018 - najważniejsze wydarzenia prywatnie, najlepsze teksty na blogu

Łączna liczba wyświetleń

Jestem na Facebooku

O mnie

Kategorie

Ostatnie teksty

Archiwum