Mało mam swoich zdjęć. Gdy przeglądam album z wcześniejszych lat (jeszcze przed pojawieniem się na świecie Ali) to przeważają zdjęcia z wycieczek. Na co dzień zdjęć raczej sobie nie robiłam. I chociaż przy Ali kompletnie się to odmieniło to i tak latem szaleję z fotografowaniem. W końcu nie dość, że na zewnątrz jest lepsze światło to i mam wrażenie, że w ciepłe miesiące po prostu chętniej ruszamy się z domu i jest co fotografować.

Żeby spędzić miło czas nie musisz jechać daleko

Czasami chciałabym mieć tę dziecięcą radość i beztroskę. Cieszyć się z każdej najmniejszej chwili, biec za motylem, wąchać kwiaty, bawić się kamyczkami. Dla dzieci każda chwila jest magiczna. Czasami zamiast długiej podróży lepiej jest wybrać się gdzieś bliżej. Rozejrzyjcie się po swojej okolicy. Każdy region Polski obfituje w piękne miejsca. U nas uwielbiamy spacery po ogrodzie pokazowym w pobliskich Goczałkowicach:

Nie macie w pobliżu zoo, a wasze dziecko jest miłośnikiem zwierząt? To tak jak i u nas. Jednak teraz poza ogrodami zoologicznymi można znaleźć mnóstwo mini-zoo. Tak jak zagroda żubrów w Pszczynie, gdzie pomimo nazwy poza żubrami znajdziemy także osiołki, czy sarenki.

Wakacje u dziadków nie są złe

Jeśli spędziłeś gdzieś całe swoje dzieciństwo TOBIE może się wydawać, że w tym miejscu nie ma nic ciekawego. I ja tak zawsze myślałam o mojej rodzinnej Nysie na Opolszczyźnie. I wiecie co? Teraz, gdy do domu mam 3 godziny drogi, teraz, gdy łapię każde kilka dni wolnego w pracy – zaczynam zauważać uroki rodzinnej okolicy. I chętnie spędzałabym o wiele więcej czasu nad naszym pięknym jeziorem. Ala również była oczarowana.

A o urokach Opolszczyzny pisałam już w tym wpisie.

A może zwykły dzień na ogrodzie/podwórku?

Wierzę, że dalej żyjemy w czasach, gdy dzieci chętnie bawią się na zewnątrz. Chociaż świat gier komputerowych wciąga to ja widzę naprawdę dużo dzieci, spędzających czas na osiedlowych podwórkach, placach zabaw, czy w parkach. 

Dziecko bawi się w piaskownicy lub biega ze zwierzakami, a ty wylegujesz się na kocu

Gdybym miała podać zalety spędzania czasu z dzieckiem na podwórku to wiadomo, że wskazałabym na oczywistości typu budowanie odporności malucha. Jednak są także korzyści i dla mamy. Im więcej czasu spędzamy w ogrodzie tym mniej bałaganu w domu. I nie tracę 2 kwadransów po zaśnięciu Ali na zbieranie zabawek z podłogi. Ale to jeszcze nie wszystko. Zauważyłam, że Ala o wiele lepiej bawi się na podwórku. W domu wszystko szybko ją nudzi i aby zajęła się czymś chwilkę dłużej to muszę jej asystować w zabawie. A na podwórku? Najchętniej bawiłaby się sama, a ja w tym czasie mogę odpocząć – wypić kawę, zjeść coś, poczytać, albo pooglądać zdjęcia.

Pomysł na drobny upominek ze zdjęciami

Ostatnio wywołuję coraz więcej zdjęć. Głównie do naszego rodzinnego zbioru. Nadrabiam zaległości, bo jeszcze do niedawna zatrzymałam się na wywołaniu zdjęć z zaledwie kilku pierwszych miesięcy życia Alicji. Dzięki współpracy z firmą Fotobum mam nowy minialbum. Gdy tylko go zobaczyłam pomyślałam, że jest idealny do wywołania zdjęć o jednym temacie. Co dokładnie mam na myśli? Wiecie, do zwykłego albumu wkładamy zdjęcia zrobione chronologicznie. I tak mamy 2 fotografie z urodzin, następne kilka z wycieczki do zoo, później jakieś jedzenie obiadu, kąpiel itp. A minitofoalbum od Fotobum zawiera 24 lub 48 zdjęć. I ich ilość od razu skojarzyła mi się z możliwością zrobienia tematycznego albumu. Wiecie – jeden album z samymi zdjęciami z urodzin dziecka, jeden z wakacji nad morzem, jeden z narodzin i pierwszych chwil w domu. Dlatego też zamawiając pierwszy album postawiłam na jeden temat. Nie chciałam wywołać 24 przypadkowych zdjęć. A jako że mam już fotoksiążkę z pierwszego roku życia Ali to pomyślałam, że teraz pora na zdjęcia trochę starszej Alicji. W albumie z pierwszego roku jej życia są zdjęcia aż do marca. Zatem automatycznie nasunęła mi się myśl o zdjęciach z naszych pierwszych wiosenno-letnich zabaw na świeżym powietrzu. I tak powstał nasz pierwszy tematyczny minialbum. Pierwszy, bo już myślę, że będzie ich więcej. Album jest bardzo poręczny (11cm/10cm), więc wystarczy poszukać jakiegoś pudełka i przechowywać wszystkie albumy w jednym miejscu.

Zalety minialbumu od Fotobum

Są też i małe wady

Pomimo tych drobnych wad minifotoalbum mnie urzekł i wiem, że do niego dołączą jeszcze kolejne albumy. Jeśli i wy chcecie sprawić sobie taki album (lub podarować go najbliższym) to zajrzyjcie na Fotobum.pl

A Wy, lubicie robić zdjęcia? Często je wywołujecie, czy ciągle przeważają w formie plików na komputerze?

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami to zapraszam do polubienia mojego fanpage'a – klik lub do zaobserwowania mnie na Instagramie – klik.

Do tej pory nie pisałam takich tekstów i na pewno w najbliższej przyszłości nie planuję kolejnych w tej tematyce. Skupiam się na parentingu, piszę dla rodziców i mam nadzieję, że jest to moja główna grupa odbiorców - chociaż część z Was jest zarówno rodzicem jak i blogerem. Dlatego pomyślałam, że moje przemyślenia mogą Wam się przydać. A być może dopiero rozważacie założenie bloga? Ten wpis jest również dla Was. A tak całkowicie szczerze dodając to miałam kilka przemyśleń na temat blogosfery, które tak mocno tkwią mi w głowie, że muszę je przelać na słowa.

W tym wpisie będzie szczerze – o tym, nad czym muszę jeszcze popracować, ale też i o tym co już mi się udało. Zdradzę Wam czego się nauczyłam i przez jakie etapy musi przejść chyba każdy bloger. Bo gdy na blogu zarabiasz łatwo Ci się śmiać z „żebromaili”, ale ktoś je w końcu wysyła. Na koniec będzie także ranking najchętniej czytanych wpisów, co wiąże się z wynikami konkursu, przeprowadzonego na Facebook'u.

Co mi się udało, z czego jestem dumna

Co mi się nie udało, nad czym muszę popracować

Jednak nie wszystko mi świetnie wychodzi. Możesz uwielbiać pisać, ale w prowadzeniu bloga to nie wszystko. Trzeba pomyśleć o wielu innych kwestiach.

Co zrozumiałam? Moje przemyślenia

Na koniec chciałabym pokazać Wam, które wpisy cieszą się u mnie największą popularnością. W ostatnich dniach na Facebooku rozgrywał się konkurs, w którym musieliście odgadnąć właśnie ten jeden – najpopularniejszy wpis. Zatem oto wyniki:

TOP 5, czyli najchętniej czytane wpisy:

5 MIEJSCE – 12 POMYSŁÓW JAK DOROBIĆ, BĘDĄC Z DZIECKIEM W DOMU

O tym, że powrót do pracy nie zawsze jest możliwy wiemy chyba wszyscy. O tym, że dodatkowe pieniądze się przydadzą chyba też. W tym wpisie pokazuję sposoby na zarobienie w taki sposób, by połączyć to z wychowaniem dziecka. 

4 MIEJSCE – ALKOHOL I KARMIENIE PIERSIĄ = ZŁA MATKA?

Jak tylko gdziekolwiek padnie pytanie, czy matka karmiąca piersią może napić się wina od razu pojawia się awantura i stwierdzenia, że lepiej już w takim razie nie karmić. Owszem, tuż po wypiciu nie karmić. Ale jeśli nakarmimy dziecko, wypijemy kieliszek wina i dziecko nakarmimy po kilku- kilkunastu godzinach to nic się nie stanie.

3 MIEJSCE – STUDENCI PRZY PORODZIE? PRZEŻYŁAM I...

Trochę o tym, by nie zakładać z góry. Bo kiedyś stwierdziłabym, że dodatkowa osoba na porodówce będzie mnie krępować. A w rzeczywistości okazało się, że studentka położnictwa była osobą, którą z mojego porodu wspominam chyba najlepiej.

2 MIEJSCE – DZIECKO POSADZONE NIE SIEDZI, CZYLI GDZIE CI SIĘ SPIESZY DROGI RODZICU

Wiele z Was wie, że to mój przełomowy wpis. Uwielbiam go. Dzięki niemu przybyło mi wielu fanów (jak na tamte czasy), było sporo komentarzy i podzielone zdania. Ale poza tym postępem wpis miał dla mnie jeszcze jedną korzyść. Długo wahałam się, czy opublikować ten wpis. Krytykuję w nim w końcu sadzanie dziecka, wkładanie do chodzika, prowadzanie za rączki. A przecież tak dużo rodziców to robi. Bałam się krytyki, bałam się odejścia fanów. Niepotrzebnie. Bo spotkało mnie o wiele więcej pozytywnych reakcji niż negatywnych. No i przecież nigdy nie uszczęśliwisz całego świata. Możesz pisać na ogólne tematy tak, by nie urazić żadnej grupy, ale... blog to przecież Twoje miejsce. Miejsce na Twoje poglądy. Tylko pisząc od serca będziesz autentyczna. A nawet jeśli zdarzy się, że ktoś nie zgodzi się z Twoim wpisem to po 1 czy 2 takich tekstach nie odejdzie. Bo to normalne, że nie we wszystkim się zgadzamy.

Ten wpis długo królował pod względem wyświetleń. Myślałam już, że nic nie jest w stanie go pokonać aż tu nagle...

1 MIEJSCE – NEVER EVER SHAKE A BABY, CZYLI ZESPÓŁ DZIECKA POTRZĄSANEGO

O zespole dziecka potrząsanego zapamiętałam ze szkoły policealnej. O co w tym chodzi? By nie potrząsać głową niemowlaka, nie bawić się z nim w podrzucanie, nawet jeśli reaguje śmiechem. Bo jego główka nie jest na to gotowa. I jak zwykle, gdy piszę mniej więcej w tej tematyce tak i wtedy dowiedziałam się, że jestem przewrażliwiona. Ale... jak wiem, że coś może (ale nie musi) zaszkodzić to lepiej się tą wiedzą podzielić.

Rozwiązanie konkursu na Facebook'u – miło mi poinformować, że zagadkę pozytywnie rozwiązała Sylwia Moskała.

Do tej pory nie mogę uwierzyć, że tkwię już w blogosferze rok. ROK! Uwielbiam to. To moja pasja, nowy styl życia. Jestem dumna z tego miejsca, chociaż wiem, że nie wszystko jest idealnie. Jeśli chcesz- proszę podziel się swoim zdaniem na temat mojego bloga ;) Dzisiaj jest idealny czas na to. Być może jest coś co u mnie szczególnie lubisz? Albo coś co Ci przeszkadza? Daj znać w komentarzu?

Jeśli masz swoje przemyślenia odnośnie blogowania to również zapraszam do dyskusji.

Chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami? Zapraszam Cię do polubienia mnie na facebook'u – klik lub do zaobserwowania na Istagramie – klik.  

Ostatnio coraz częściej piszę na ten temat. Wszystko po prostu dlatego, że jest to coś co nas mocno dotyczy. Jeszcze nie tak dawno sama byłam opiekunką w żłobku. A od kwietnia moja córka chodzi do żłobka. Jeśli więc Wy i Wasze dzieci macie przygodę z przedszkolem czy żłobkiem przed sobą to jesteśmy od Was bogatsi o doświadczenia związane z zakupem wyprawki, adaptacją, pierwszymi chorobami, a nawet gryzieniem jednego dziecka przez drugie (na szczęście wiem tylko o przypadkach pogryzienia innych dzieci, Ala nie była ani sprawcą ani ofiarą). Odkąd stanęłam po drugie stronie (i żłobek dotyczy mnie już jako mamy a nie pracownika) to wiem też jak łatwo jest negatywnie oceniać działania placówki. A później okazuje się, że jednak jest troszkę inaczej niż się myślało.

Kompletowanie wyprawki

W zasadzie w każdej placówce na samym początku dostaniesz listę tego, co musisz przynieść dla dziecka. Wiele punktów jest wspólnych, ale różnią się szczegółami (jak chociażby ilość pampersów – jeśli w żłobku dziecko ma dużą szafkę możesz przynieść od razu całą paczkę i wówczas masz spokój na dłuższy czas, ale są też żłobki, w których nie ma miejsca nawet na mały zapas i trzeba przynosić codziennie po kilka sztuk). Co my musieliśmy przynieść?:

Jak to jest z podpisywaniem rzeczy dziecka? To również lepiej po prostu ustalić w danym żłobku czy przedszkolu. Ala chodzi do niewielkiego żłobka – tylko jedna grupa, licząca 15 dzieci. Uznałam więc że w takim przypadku zapamiętanie koloru kapci mojej Ali, czy pościeli nie będzie dla pań problemem. I rzeczywiście tak jest. Czasami Ala ściągnie kapcie na sali, rzuci gdzieś (albo kolega schowa jej do pudełka z zabawkami), a następnego dnia czekają już na nią w szafce w przebieralni.

Wiem też jednak, że są placówki, które życzą sobie podpisywania ubrań, a nawet każdego pampersa osobno (bo np. pani wyciąga po 1 pampersie dla każdego dziecka i przebiera wszystkie dzieci po kolei).

Adaptacja – ile czasu i w jaki sposób?

Każde dziecko adaptuje się w innym czasie. Dla jednego wystarczy kilka dni, u innego konieczny będzie nawet miesiąc... Jak było u nas? Ala szła do żłobka od kwietnia, a ja gdy ją zapisywałam nie miałam jeszcze pracy. Jednak szybko ją znalazłam i w efekcie Ala poszła do żłobka po raz pierwszy w poniedziałek (poza jedną krótką wizytą na tzw. dniu otwartym, podczas którego była na sali ze mną), a w środę musiałam już pójść do pracy. O dziwo zniosła to dobrze. Lepiej niż byłam przyzwyczajona z czasów pracy w żłobku. Pierwszego dnia płakała, gdy ją oddawałam, płakała trochę na sali, ale szybko zasnęła. Drugiego dnia było podobnie, chociaż nieco mniej płaczu. A później płakała już „tylko” gdy wychodziłam. I uspokajała się chwilę po zamknięciu się drzwi za mną (zostawałam na korytarzu, by się o tym przekonać). Wiem jednak, że są dzieci, które potrzebują więcej czasu. Dlatego jeśli możesz- przeznacz na powolną adaptację minimum tydzień, a najlepiej 2. A jeśli to niemożliwe to zadbaj chociaż, by ktoś (ty, tata dziecka czy dziadkowi) mogli odebrać je szybciej niż po 8-10 godzinach pobytu w żłobku. U nas obecnie Ala spędza codziennie ok. 7-8 godzin w żłobku.

Jak powinna wyglądać adaptacja? Nie jestem fanką adaptacji z rodzicem na sali. Chociaż chętnie zobaczyłabym, jak pracują opiekunki. Tylko, że wiem, że dziecko ma się w żłobku nauczyć, że żłobek to takie miejsce, w którym bawi się z dziećmi i opiekunkami bez rodziców. Dlatego nawet jeśli w żłobku, do którego pójdzie Twoje dziecko jest możliwa adaptacja z rodzicem to przyzwyczajaj dziecko, że w żłobku spędza czas nie z Tobą. Pozwól mu się bawić samemu, z rówieśnikami lub paniami. A ty bądź obok, na wypadek gdyby Cię dziecko potrzebowało.

O adaptacji pisałam też osobny wpis – możesz go przeczytać tutaj.

Codziennie będziesz prać stertę prania?

Nigdy nie robiłam codziennie prania. Ala ma na tyle ubranek na zmianę, że wystarczy prać 2-3 razy w tygodniu. Jednak gdy zaczynałyśmy przygodę ze żłobkiem byłam przygotowana na częstsze pranie. Niepotrzebnie. W żłobku Ali są ogromne plastikowe śliniaki, więc pomimo samodzielnego jedzenia Ala bardzo rzadko brudzi swoje ubranka. Jednak nie we wszystkich żłobkach jest możliwość prania, czy wysuszenia śliniaków. O ile plastikowe śliniaki wystarczy opłukać po bieżącą wodą to muszą być gdzieś rozwieszone do wyschnięcia. I żłobek w którym pracowałam nie zakładał dzieciom żadnych śliniaczków. Teraz cieszę się, że u Ali jest inaczej, bo dzięki temu nie dostaję codziennie kilku par body do prania.

Czy Twoje dziecko będzie więcej chorować niż chodzić do żłobka?

Oczywiście nie dam Ci odpowiedzi na pytanie, ile dokładnie Twoje dziecko będzie chorować. Jednak to, że będzie jest raczej pewne. Nie znam dziecka, które przez minimum pierwszy rok chodzenia do żłobka nie chorowałoby chociaż sporadycznie. Nawet jeśli Twój maluch zdaje się mieć dobrą odporność i do tej pory nie chorował musisz przygotować się na ewentualność chorób. Jedne dzieci będą chorować rzadko, inne na początku będą chodzić do żłobka „w kratkę”, a nawet częściej spędzą czas w domu chore niż zdrowe w żłobku. U nas początkowo było dobrze. Gdy słyszałam o kolejnych dzieciach z Ali grupy, które są w szpitalu, albo po tygodniowej nieobecności przyszły do żłobka na 2 dni po czym znów się rozchorowały czułam, że mamy szczęście. Ala przez pierwsze 2,5 miesiąca raz miała zapalenie krtani co zatrzymało ją w domu na nieco ponad tydzień), a poza tym tylko 2-krotnie wymiotowała w nocy (w żłobku był wówczas jakiś wirus). Dobra passa opuściła nas jednak tuż po Bożym Ciele. Ala miała silna gorączkę i trafiła do szpital (pisałam o tym tutaj). A tuż po wyjściu się rozchorowała i tydzień spędziła na antybiotyku. Dlatego uważam, że lepiej być przygotowanym na ewentualność chorób dziecka. Jeśli masz możliwość zwalniać się z pracy – super. Jeśli nie – warto poprosić o pomoc dziadków lub poszukać niani na awaryjne sytuacje.

Czego nauczy się Twoje dziecko?

Mówią, że w żłobku dziecko jest w stanie się wiele nauczyć. Zwłaszcza jeśli chodzi o kwestie typowo samoobsługowe. U nas ciężko dostrzec różnicę, bo Ala jeszcze przed pójściem do żłobka potrafiła samodzielnie jeść i pić. Mówić raczej też nie zaczęła więcej. W sumie jedyne co się zmieniło to to, że jest teraz bardziej odważna wśród innych dzieci.

Żłobek jednak może też nauczyć dziecka złych rzeczy.

O negatywnych zachowaniach

Dzieci w żłobku podpatrują siebie nawzajem. To tylko maluszki i wiadomo, że nie są do końca świadome swoich działań. Nie zawsze wiedzą, że wyrządzają sobie krzywdę. Albo inaczej nie potrafią zadbać o siebie. W żłobku, w którym pracowałam plagą było gryzienie. Jedno dziecko gryzło drugie tak, że zostawał ślad. Zaczęło się od nieco ponadrocznego chłopca. Do tej pory nie wiemy, co było tego przyczyną. Możliwe, że miało mu to przynieść ulgę w ząbkowaniu... W domu przytulał się do mamy, a kilka sekund później wbijał zęby w jej ramię. Gryzł też siostrę i dzieci w żłobku. A one podpatrzyły te zachowanie od niego i zaczęły tak walczyć o swoje. Gdy ktoś zabrał im zabawkę – pogryzły to dziecko. U Ali w żłobku też zdarzały się incydenty z gryzieniem, ale na szczęście Ala ani nie gryzła, ani nie została pogryziona.

Nie o wszystkim decydujesz – w niektórych kwestiach musisz się podporządkować

W żłobku jest więcej dzieci niż tylko Twoje. A co z tym idzie wielu rodziców, a każdy z nich może mieć swoje zdanie. Nie wszystkie Twoje prośby mogą się okazać realne. Przykładowo w Ali żłobku (jak zresztą chyba w każdym) jest jedna drzemka. Około półtorej-dwugodzinna. Wiele mam narzekało, że jedna drzemka to za mało. Bo ich dzieci śpią w domu 2 razy. A potem wracają ze żłobka i trudno im wytrzymać bez spania do wieczora. A jak zasną szybciej to potem budzą się o 4-5 nad ranem. Z Alą też mieliśmy ten problem. Początkowo wracała ze żłobka i spała całe popołudnie, budziła się na kolację i znów zasypiała. Jasne, że wolałabym, żeby w żłobku miała 2 krótsze drzemki, ale wiedziałam tez, że logistycznie byłoby to trudne do przeprowadzenia. Zresztą po jakimś czasie weszła w nowy rytm i teraz nawet, gdy ma wolne od żłobka to śpi raz dziennie, ale za to dłużej.

Nie przekreślaj od razu opiekunek lub żłobka

Dopiero gdy Ala zaczęła chodzić do żłobka zdałam sobie sprawę jak trudno jest nie być roszczeniowym rodzicem. A ja jako pedagog miałam chyba jeszcze gorzej. Bo wiedziałam jak mogłoby być i widziałam (albo wydawało mi się, że widzę) jak jest. Kochamy swoje dzieci i chcemy, żeby miejsce, w którym przebywają tyle godzin było jak najlepsze. Dlatego nic dziwnego, że nabierałam wątpliwości, gdy panie oddawały mi Alę bez słowa informacji zwrotnej. Albo się nie uśmiechały. Miałam nawet wątpliwości odnośnie jadłospisu, bo sama nie dawałabym Ali co tydzień kapusty kiszonej do drugiego dania. Tylko, że gdy minęły początki zobaczyłam, że Ala cieszy się na widok pań, a nawet się do nich tuli. Ona polubiła to miejsce, więc chyba małe niedociągnięcia nie mają znaczenia. Zwłaszcza, że chyba nie ma żłobka, w którym rodzic nie miałby na co narzekać.

Dziecko może chcieć zrekompensować sobie Twoją nieobecność

I absolutnie nie mówię tu o wymuszaniu nowych zabawek, czy słodyczy. Maluch który nagle rzadziej się z Tobą widuje będzie próbować w domu wykorzystać maksymalnie kontakt z Tobą. Co oznacza to w praktyce? Ala jest karmiona piersią i odkąd poszła do żłobka obserwuję wzrost nocnych pobudek na mleko. A gdy siedzimy cały dzień w domu, bo nie idę do pracy to też często domaga się karmienia. Natomiast Ali koledzy ze żłobka (dziewczynek w grupie ma mało) na początku przygody ze żłobkiem budzili się w nocy i zasypiali tylko w jednym łóżku z mamą. Moim zdaniem powinnyśmy na to pozwalać. Dziecku i tak jest trudno w nowej sytuacji, a ten stan naprawdę minie. Jeśli na początku będziesz zabierać dziecko do swojego łóżka to nie oznacza to, że stanie się to Waszym nowym zwyczajem.

I na koniec – nie martw się, że Twoje dziecko zasypia tylko przy Tobie

Twój maluch w domu zasypia tylko na rękach, albo przy piersi? Nie martw się tym na zapas. Z dziećmi zwykle bywa tak, że przy mamie zasypiają w konkretny sposób, ale jeśli mają zasnąć w innym otoczeniu to szybko uczą się nowego sposobu zasypiania. Ala czasem jeszcze zasypia przy piersi, ale ani w żłobku ani w domu będąc tylko z tatą nie miała problemów z zaśnięciem. Uprzedź opiekunki, o tym jak dziecko zasypiało do tej pory, ale nie zamartwiaj się, że przez to adaptacja będzie trudniejsza. No i pamiętaj, że dziecko karmione piersią też może pójść do żłobka i świetnie sobie w nim radzić. Ala jest tego przykładem!

O żłobku napisałam jeszcze 3 inne wpisy. Tutaj znajdziecie poradyodnośnie adaptacji, tutaj zestawienie zalet i wad, a w tym wpisienaszą historię pogodzenia pracy, żłobka i karmienia piersią.

A może Wy także macie żłobek już za sobą? Podzielcie się w komentarzu Waszymi doświadczeniami. A może żłobek lub przedszkole jest przed Wami? Jeśli chcecie o coś zapytać to zapraszam do komentowania tutaj, na fanpage'u – klik lub na Instagramie – klik.

Muszę Wam się przyznać, że średnio dbam o swoje zdrowie. Nie lubię wizyt lekarskich. Do dentysty idę jak mnie zaboli, nigdy profilaktycznie. Gdy jestem przeziębiona leczę się domowymi sposobami. Dlatego, gdy zaszłam w ciążę ilość wizyt i badań mnie przerażała. Jak dobrze, że okazało się, iż większość badań zlecanych przez ginekologa polegało na jednorazowym pobraniu krwi.

W ciąży leczysz się nie z myślą o sobie

Pomimo tego, że nie lubię chodzić po lekarzach to w ciąży zmienia się świadomość. Chodzisz na wizyty, bo chcesz, żeby dziecko było zdrowe. Dmuchasz i chuchasz, martwisz się najmniejszym bólem brzucha. Tak też oczywiście było i ze mną. Nie chciałam niczego bagatelizować, więc posłusznie stawiałam się co miesiąc u ginekologa, przynosząc mu wyniki wszystkich badań o które prosił.

W ciąży zrobiłam wiele badań

Mój ginekolog pomimo że chodziłam do niego na NFZ (pisałam o tym w tym poście) prowadził moją ciąże naprawdę dobrze. Byłam zadowolona, bo czułam, że jest profesjonalistą. Poza tym na USG wybierałam się prywatnie i 2 innych ginekologów również miało dobre zdanie o lekarzu prowadzącym moją ciąże. Już w trakcie pierwszej wizyty miałam zlecone wiele badań – zarówno tych refundowanych jak i dodatkowo płatnych (badanie na toksoplazmozę, Hiv, różyczkę itd.).

„Ciąża to taki szczególny czas, podczas którego robimy wiele badań. Niektóre pierwszy i ostatni raz w życiu.”

To zdanie mojego ginekologa pamiętam do dziś. I zdecydowanie się z nim zgadzam. Możesz sobie myśleć: „Po co mam robić badanie na HIV? Przecież na pewno nie jestem chora!” Ale ciąża to właśnie taki wyjątkowy czas, gdy możesz przebadać się na takie choroby o jakich wcześniej nawet byś nie pomyślała. I możliwe, że później też już nie pomyślisz. Warto to wykorzystać.

Myślałam, że w ciąży miałam zrobione wszystkie ważne badania

Mój lekarz przepisywał mi wiele badań, a gdy tylko wyniki chociaż lekko odbiegały od normy kazał je powtarzać. Dlatego właśnie szłam rodzić z myślą, że zadbałam o wszystko. Jednak, gdy Ala miała 2 dni okazało się, że zabrakło mi jednego badania.

Dziecko w szpitalu przechodzi wiele badań o których nawet nie wiesz

Nie, nie oznacza to, że nie możesz przy nich być. Jako rodzic masz prawo towarzyszyć dziecku przy każdym badaniu czy zabiegu. Jeśli jesteś typem „dopytującym” być może potrafisz teraz wymienić wszystkie badania, jakie w szpitalu są przeprowadzane dzieciom. Ja na przykład wiem, że była badana przez okulistę, czy miała USG główki. Bo to są pojedyncze, osobne badania. Ale czy gdy towarzyszyłaś maleństwu w pobieraniu krwi to pytałaś, co dokładnie będzie sprawdzane? W końcu z takiego jednego pobrania można przebadać krew pod kątem wielu chorób. I jeśli wyniki wszystkich są w normie najprawdopodobniej nawet nie wiesz, ile tych badań było.

Tu docieramy do sedna wpisu:

Czy miałaś w ciąży robione badanie na cytomegalię?

A co to jest? Cyto-co? Cytologia? Tak, oczywiście, że miałam. A nie, cytomegalia, a co to jest? Ale chyba miałam, mój lekarz zlecał mi wszystkie badania.

Jak się później okazało (w poszukiwaniach w mojej karcie ciąży i wśród wszystkich wyników badań o tym jednym badaniu mój lekarz jednak mi nie wspominał. A niestety tuż po porodzie okazało się, że Ala miała podwyższone wyniki i trzeba było zrobić szczegółowe badania. By dowiedzieć się, czy Ala jest chora na cytomegalię, czy już przeszła tę chorobę, a może ja w ciąży przekazałam jej tylko odporność na tę chorobę.

Cytomegalia nie jest groźna dla dorosłych

Nie mam medycznego wykształcenia, nie jestem w tym ekspertem. W zasadzie z biologii zawsze byłam słaba, więc za wszystkie ewentualnie błędy przepraszam. Wytłumaczę Ci czym jest cytomegalia tak, jak sama tę chorobę rozumiem.

Cytomegalia nie jest groźna dla dorosłych. Jej objawy zwykle podobne są po prostu do przeziębienia. Wiele z nas ją przechodziła, ale nie ma o tym pojęcia. Bo objawy wzięła za zwykle przeziębienie. Ta choroba nie jest groźna także w przypadku dzieci – jeśli zarażą się już po narodzinach. Jednak zupełnie inaczej dzieje się, gdy do zarażenia zajdzie w trakcie ciąży lub porodu.

Cytomegalia jest groźna dla dzieci poczętych

A możliwe komplikacje, o których czytałam wywołały u mnie przerażenie. Jeśli dziecko zachoruje w trakcie ciąży lub porodu grożą mu różnego rodzaju zaburzenia rozwoju psychoruchowego, niepełnosprawność intelektualna, niedosłuch (lub całkowita głuchota), pogorszenie wzroku (a nawet ślepota).

Dlaczego u nas było podejrzenie cytomegalii?

W zasadzie personel zapewniał mnie, że najprawdopodobniej to ja miałam kiedyś cytomegalię, a Ala złapała ode mnie odporność na nią i stąd podwyższone wyniki w badaniu. Jeśli nie słyszałaś nic o cytomegalii to za to o toksoplazmozie już pewnie tak. I z tymi badaniami jest podobnie. Bada się IgM i IgG i w zależności od wyników możemy dowiedzieć się, czy mieliśmy tę chorobę w przeszłości, czy chorujemy obecnie. I tak:

Pierwsze wyniki Ali (te standardowe, które wszystkie dzieci mają robione w szpitalu) wykazały, że najprawdopodobniej złapała ode mnie tylko odporność. Ja przechodziłam przez cytomegalię zanim zaszłam w ciążę i się uodporniłam. I w trakcie ciąży tę odporność przekazałam Ali.

Przez brak badania na cytomegalię spędziłyśmy w szpitalu 8 dni!

Sprawę trzeba było dokładnie wyjaśnić. Lekarze musieli upewnić się, że Ala naprawdę dostała tylko odporność, a nie chorobę. Trzeba było zrobić dokładne badania. Ala urodziła się we wtorek. W czwartek okazało się, że trzeba przeprowadzić dodatkowe badania. W piątek z rana pobrano Ali mocz na te badanie (podstawowe badanie było zrobione z krwi, to bardziej szczegółowe z moczu), wyniki miały być w ciągu 3 dni. Myślałam więc, że przyjdą w poniedziałek. Jednak okazało się, że wyniki będą w ciągu 3 dni roboczych. Bo to dość drogie badanie i szpital wysyłał hurtowo próbki moczu do zewnętrznego laboratorium. Dlatego ze szpitala wyszłyśmy dopiero w środę, po 8 dniach od porodu. Mogłam wypisać siebie i Alę na własne życzenie, ale gdyby okazało się, że jednak Ala jest chora to musiałaby być leczona na innym oddziale. Będąc nadal pacjentką szpitala od razu zostałaby przewieziona na ten oddział. A gdybyśmy były już w domu i odebrali złe wyniki to musielibyśmy przejść przez Izbę Przyjęć. Dlatego wolałam zostać w szpitalu.

Gdybym w ciąży miała to badanie uniknęłabym strachu po porodzie

Wystarczyło zrobić badanie w ciąży. Wówczas wyszłoby, że chorowałam wcześniej i mogę Ali przekazać jedynie odporność, a nie chorobę. Jednak nikt mi o tym badaniu nie powiedział. Dopiero po fakcie przeczytałam, że w karcie ciąży jest rubryka na to badanie.... Ale ja nie zauważyłam. I nie tylko ja. Bo gdy na jednym z forum czytałam o cytomegalii to większość nie miała tego badania i nie wiedziała, co to jest.

W jaki sposób można się zarazić cytomegalią?

Niestety bardzo łatwo. Wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową, więc w żłobkach, przedszkolach, czy szkołach o to nie trudno. Ja całe studia kręciłam się wokół tych miejsc, czy to na praktykach, czy w ramach wolontariatu, by budować sobie CV. No i zbudowałam. Zarazić cytomegalią można się m.in. podczas zmieniania dzieciom pampersów, a niestety często nie wkładałam jednorazowych rękawiczek, bo tych na stanie placówki nie było...

A Wy, znaliście wcześniej tę chorobę? Miałyście w ciąży przeprowadzone badanie na cytomegalię? Podzielcie się swoimi doświadczeniami w komentarzach.

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi wpisami to zapraszam Cię do polubienia mojego fanpage'a – klik lub do obserwowania mnie na Instagramie – klik.  

Gdybyście mieli określić kto w Waszym związku lepiej radzi sobie z kupowaniem prezentów to kogo byście wskazali? Mnie wydaje się, że to kobiety są w tym sprawniejsze, ale... zwykle kobietom i tak łatwiej kupuje się prezenty dla kobiet. W końcu możliwości jest tak wiele, a nas ucieszy wszystko – biżuteria, kosmetyki, książki, dekoracje, czy słodkości. Nawet jeśli kupujemy prezent dla kobiety, której nie znamy zbyt dobrze to jest ,mnóstwo bezpiecznych propozycji. A co z mężczyznami? Czy my, kobiety radzimy sobie równie dobrze kupując prezenty dla mężczyzn?

Kupowanie prezentów dla mężczyzn to problem wielu kobiet

Należę do wielu facebook'owych społeczności dla kobiet. I na każdej z nich co chwilę można przeczytać pytanie: „Co kupić mężowi na rocznice ślubu/urodziny/imieniny?” Wiem zatem, że to nie tylko mój problem. Teoretycznie prościej jest, gdy partner ma jakieś pasje. A w praktyce? Ile razy można kupować podobne przedmioty? Dla przykładu – mój partner gra na gitarze elektrycznej i lubi słuchać rocka. Tylko że nie będę mu kilka razy w roku kupować gadżetów dla gitarzystów. Raz wybrałam się do sklepu muzycznego i wyszłam z breloczkiem do kluczy oraz ramką w kształcie gitary. Był oczarowany! Ale więcej takich ramek nie potrzebuje. Stojak na gitarę też już ode mnie dostał, natomiast wszystkie inne elementy to już nie moja bajka. Raz chciałam mu dokupić nowe struny, bo widziałam, że poprzednie mu się zniszczyły. Tylko że okazało się, że struny mają też swoje rozmiary, a ja nie miałam pojęcia jakie będą właściwe. A przecież nie zapytam go o to planując taki prezent. Dlatego nawet jeśli mężczyzna ma swoje pasje to nie zawsze potrafimy kupić mu gadżet z tym związany.

W poszukiwaniu pomysłów na Dzień Ojca natrafiłam na Trendhim

Jako że pracuję to nie mam zbyt dużo czasu, by szukać prezentów w sklepach stacjonarnych. Po pracy gnam do Ali, a gdy jestem z nią to też wolę inaczej spędzać czas niż wyciągać ją do galerii handlowej. Dlatego łatwiej przeglądać mi oferty sklepów internetowych wieczorami, gdy Ala już śpi. I tym sposobem ostatnio natrafiłam na ciekawy sklep z ofertą przedmiotów wyłącznie dla mężczyzn. Początkowo zastanawiałam się, czy znajdę tam cokolwiek godnego uwagi, a potem... przepadłam. Przejrzałam każdą kategorię i w wielu znalazłam co najmniej kilka pomysłów na prezent.

Biżuteria dla mężczyzn

Co prawda ja osobiście nie jestem fanką biżuterii u mężczyzn, ale z ciekawości zajrzałam do tej kategorii. Zwłaszcza, że mam wrażenie, iż jest to coś z czego Trendhim słynie. Znajdziecie tu bransoletki, naszyjniki, kolczyki, sygnety i pierścienie. Mam wrażenie, że mojemu partnerowi przypadłyby do gustu trupie motywy naszyjników. 

1. Skórzana bransoletka SBK

2. Bardzo stylowa bransoletka ze skóry

3. Naszyjnik z kotwicą

4. Naszyjnik ze stali nierdzewnej z dłonią kościotrupa

5. Kwadratowy srebrny kolczyk z cyrkoniami

6. Wkręt z symbolem płci męskiej

7. Stalowy pierścień z motywem bluszczu 

8. Stalowy srebrny pierścień ze skręconymi sznurami

9. Stalowy pierścień z kamiennym agatem

Zegarki

W Trendhim znajdziecie szeroki wybór zegarków na każdą kieszeń. Mnie urzekły także pudełka do przechowywania zegarków. W zależności od bogactwa zbioru możecie wybrać pudełko na 1, 2, czy 3 zegarki, ale największe pomieszczą ich aż 24.

1. Niebieski zegarek Casio w stylu retro 

2. Brązowy klasyczny zegarek Eyki

3. Czerwono-złoto-czarny zegarek Creed
4. Brązowo-złoty zegarek Mariner

5. Czarne skórzane pudełko na 3 zegarki 

6. Brązowe drewniane pudełko na 5 zegarków

7. Zachwycające kasztanowe pudełko z drewna na 18 zegarków

Męska pielęgnacja

Trendhim oferuje wiele produktów do golenia. Moją uwagę przykuły eleganckie maszynki do golenia i brzytwy. A jak już wybierzecie brzytwy to warto pomyśleć także o stojaku na brzytwy. Ja ogólnie jestem fanką kupowania zestawów produktów, więc w tej kategorii kusił mnie zakup pędzla do golenia wraz ze stojakiem i miseczką. 

A jako, że pielęgnacja to nie tylko golenie to dla mężczyzn, którzy dbają o włosy polecam także świetnej jakości nożyczki.

A może Wasza druga połówka jest brodaczem? W Trendhim znajdziecie grzebienie do pielęgnacji brody, olejki, odżywki i szampony. No i oczywiście zestawy.

Eleganckie dodatki

Jesteście fanami muszek czy krawatów? Nie ważne co wybierzecie w Trendhim znajdziecie mnóstwo kolorów i wzorów. Do tego spinki do krawatów, mankietów oraz szelki do spodni.

1. Muszka w białe krzyżyki
2. Fioletowy krawat w kratę
3. Podstawowy krawat w lśniącym kolorze jasnobłękitnym 6 cm
4. Prosta czarna spinka do krawata
5. Spinki do mankietów w kolorze srebra z odwróconym zdobieniem
6. Granatowe szelki w kropki

Co ja wybrałam?

Wybór był tak ogromny, że długo wahałam się nad prezentem, jednak ostatecznie postawiłam na klasykę – czyli skórzany pasek i również skórzany portfel w stylu vintage. Mój partner uwielbia wszystko co czarne, a ja... zdecydowanie bardziej wolę ubierać się kolorowo. Dla przykładu mam niewiele czarnych butów. Jeśli wybieram coś stonowanego to bardziej szary lub brązowy. Dlatego trudno mi się tak z tym czarnym pogodzić i kupować dla mojego partnera tylko czarne rzeczy. Ciągle mam nadzieję, że uda mi się go przekonać do innych kolorów. I w przypadku tych zakupów chyba właśnie tak się stało. Nie chciałam bardzo szaleć, ale zamiast czarnego klasycznego portfela wybrałam brązowy. Portfel jest w stylu vintage, a brązową skórę rozjaśniają pomarańczowe szwy. Portfel jest standardowej wielkości, ale ma naprawdę dużo kieszonek – 6 na karty, 2 na banknoty, 1 na monety (oczywiście zamykaną na zamek), a do tego jeszcze miejsca na zdjęcia.

Skoro wybrałam już brązowy (a nie czarny) portfel to w przypadku paska chciałam już zachować umiar. I jest oczywiście czarny. To chyba klasyk klasyków. Ale dzięki temu wiem, że jeden pasek będzie pasować do każdych spodni. Problemem dla mnie okazał się wybór rozmiaru paska, bo chociaż mój partner jest dość szczupły to bałam się, że wybiorę za mały i się nie zmieści. Na szczęście na stronie sklepu Trendhim jest pokazana instrukcja jak skrócić pasek, więc ostatecznie wzięłam ciut większy pasek (tak na wszelki wypadek) niż wynikało to z rozmiaru spodni mojej drugiej połówki. Pasek wygląda bardzo klasycznie i elegancko, zatem możesz kupić go w ciemno – taki gadżet przyda się w szafie każdego mężczyzny.

Przesyłka gratis, a do tego 365 dni na zwrot produktu

To coś co wyróżnia Trendhim na tle innych firm. Bez względu na kwotę na jaką zamówisz produkty – za przesyłkę nic nie płacisz. A do tego zamiast tradycyjnych maksymalnie 14 dni na zwrot masz aż cały rok! A to tylko potwierdza, że jakość produktów od Trendhim jest naprawdę wysoka. W innym przypadku nie oferowaliby aż tak długiego czasu, w którym możesz zwrócić towar.

Wpis powstał w ramach współpracy z firmą Trendhim. Jeśli spodobały się Wam przedstawione produkty to wchodźcie na Trendhim.pl – tam jeszcze więcej inspiracji na trafione prezenty dla mężczyzn. Ja z pewnością jeszcze nie raz z nich skorzystam - zwłaszcza, że we wrześniu dla nas jest nie tylko Dzień Chłopaka, ale i urodziny mojej połówki no i jeszcze nasza rocznica. 

A Wy, co najczęściej kupujecie swoim mężczyznom?

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami to zapraszam Cię do polubienia mojego fanpage'a – klik lub do zaobserwowania mnie na Instagramie – klik.