Moi czytelnicy, którzy śledzą mnie na Facebooku lub Instagramie wiedzą, że Ala niedawno była w szpitalu. Z powodu wysokiej gorączki i drgawek, które wyglądały na groźne zdecydowaliśmy się wezwać do niej karetkę. A skoro ratownicy postanowili zawieźć nas do szpitala (chociaż co prawda nie na sygnale) to znaczy, że jednak dobrze, że ich wezwaliśmy. Na szczęście szybko okazało się, że to nic poważnego, a Ala po 3 dobach i dokładnym przebadaniu została wypuszczona do domu.

Jako mama-blogerka postanowiłam wykorzystać doświadczenie pobytu w szpitalu i napisać o... opłatach za pobyt rodzica przy dziecku. Czy spotkaliście się z czymś takim?




Jak to jest wytłumaczone? A no tak, że przecież rodzic zużywa wodę, prąd, sprzęty. Do tego dochodzi jeszcze sprzątanie. A to wszystko kosztuje, więc skoro NFZ nie zwraca za to pieniędzy to trzeba je uzyskać od rodzica. Taka opłata wynosi od ok. 5 do ok. 15 złotych za dobę. Niby koszt niewielki, chociaż wszystko zależy od długości pobytu. Zdarzają się przecież nawet 10-15 dniowe pobyty, nie mówiąc już o dzieciach przewlekle chorych. Chociaż w porównaniu z tym, że jeśli po porodzie pobyt dziecka przedłuża się ze względu na jego zdrowie, a mama mogłaby już szpital opuścić to wówczas zaliczane jest to jako opieka nad dzieckiem i NFZ refunduje każdą dobę pobytu matki w kwocie ok. 100 zł dziennie. Zatem pozostaje nam się cieszyć, że gdy dziecko trafia do szpitala to opłaty za nasz pobyt są zdecydowanie mniejsze. Różnicą jest w sumie jedynie to, że na oddziale noworodkowym mamie w ramach refundacji należy się nie tylko łóżko i media, ale także całodzienne wyżywienie. W szpitalu, gdy rodzic towarzyszy dziecku jedzenie musi zorganizować sobie na własną rękę.



Opłat nie powinno być, bo wyobraźmy sobie, że rodzice znikają ze szpitala. Ile strachu i płaczu byłoby u takich maluszków? A przecież bezpieczne dziecko w otoczeniu bliskich szybciej zdrowieje i jest bardziej skore do poddawania się badaniom i zabiegom.

• w przypadku dzieci nie ma sztywnych godzin odwiedzin ani ilości odwiedzających – dziecko ma prawo do odwiedzin o każdej porze. Co prawda nie wiem jak jest to o nocnej porze, ale zakładam, że nikt poza 1 rodzicem w nocy nie przychodzi. W naszym przypadku w dzień byliśmy z Alą albo w pojedynkę albo oboje. I nikt nam uwagi nie zwrócił. Zresztą widziałam, że u innych dzieci rodzice często w ciągu dnia cały czas byli razem.
  Wyjątkiem jest sytuacja, jeśli pobyt większej ilości osób, a nawet rodziców miał stwarzać zagrożenie dla zdrowia dziecka. Często w okresie większych zachorowań (np. na przełomie zimy i wiosny, co spotkało mnie po porodzie) jest bezwzględny zakaz odwiedzin dorosłych pacjentów, a w przypadku pacjentów-dzieci ogranicza się do możliwości przebywania przy dziecku w jednym momencie maksymalnie 1 dorosłej osoby
• opiekun ma prawo do obecności przy każdym badaniu i zabiegu. 

Chociaż wiadomo, że w przeważającej większości przypadków z dzieckiem przebywa rodzic to jeśli upoważni on kogoś innego to ta osoba również może pozostać z dzieckiem na oddziale i uzyskiwać informacje na temat zdrowia dziecka.




Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami to zapraszam Cię do śledzenia mnie na Facebooku – klik lub na Instagramie – klik.

Dzisiaj zajmę się dość trudnym tematem. Tematem o którym wiele z nas najlepiej nie chciałaby nawet pomyśleć. No bo w końcu lepiej nie wiedzieć. Albo na pewno nas to nie dotyczy. Bo dlaczego miałoby to spotkać mnie?

Kiedy ostatni raz byłaś u ginekologa?

W ciąży badamy się regularnie. Nawet jeśli nie lubimy lekarzy to dla dobra dziecka pędzimy do ginekologa minimum raz w miesiącu, wykonujemy wszystkie zlecone badania, a części z nich nie możemy się nawet doczekać (Pamiętacie to oczekiwanie, aż na USG usłyszycie bicie serduszka Waszego dziecka? Nie mówię już nawet o poznaniu płci). A co później? Rutynowa kontrola po porodzie (czasami nawet brak, bo przecież dobrze się czujecie) i o ginekologu można zapomnieć. No chyba że jest Wam potrzebna antykoncepcja.

Czy naprawdę tak to wygląda?

Z jednej strony mam wrażenie, że coraz więcej Polek pamięta o regularnych wizytach u wielu specjalistów, nie tylko u ginekologów. Ale są też 2 grupy, wśród których moim zdaniem ciągle jest sporo kobiet odkładających wizytę na później. Pierwszą są nastolatki i młode kobiety. Nie idą do ginekologa, bo przecież skoro jeszcze nie współżyją to po myślą, że nie muszą. Albo nie idą, bo się wstydzą pierwszej wizyty. A druga grupa? To pokolenie naszych mam i babć. Wiele z nich dba o regularne wizyty, ale spora część twierdzi, że skoro nic im nie dolega to chodzić nie trzeba. A według statystyk aż 47% kobiet z wykształceniem podstawowym nie wykonuje cytologii, bo... co ma być to będzie...

Co ma być to będzie? Nie! Możesz zmienić przeznaczenie!

To nie jest tak, że bez względu na to, czy raka wykryjesz w 1 miesiącu, po pół roku, czy po 5 latach od jego pojawienia się to szanse na wyzdrowienie masz takie same. Czas ma znaczenie! Dlatego nie żyj w świadomości, że „Co ma być to będzie”, nie bój się usłyszeć „wyroku”, bo jeśli szybko go usłyszysz to masz szansę. Może wolisz nie wiedzieć o chorobie? Ale uwierz – jeśli ją masz to i tak kiedyś się dowiesz. Wtedy, gdy może już być za późno.

Cytologia minimum raz w roku, bez względu na wiek?

Jeszcze zanim zaszłam w ciąże chodziłam do pani ginekolog prywatnie. Zrobiła mi cytologię, wyniki były dobre, po czym stwierdziła, że cytologię powinno wykonywać się raz do roku, ale jako że jestem młoda to wystarczy co półtorej. Ja się ucieszyłam, że zawsze to rzadziej będę miała to badanie (szybkie i prawie bezbolesne). Tylko czy wiek zawsze ma znaczenie? Czy na raka chorują tylko starsze osoby?

Jakie jest moje zdanie w kwestii regularności badań? Wg NFZ wystarczy badać się raz na 3 lata, jeśli wyniki poprzednich cytologii były prawidłowe. Ja jednak skłaniałabym się ku corocznym badaniom.

A ty? Jak często się badasz? Kiedy ostatni raz byłaś u ginekologa? A może znasz kogoś kto unika jak ognia ginekologa? Proszę, podrzuć jej ten wpis.

Wpis powstał w ramach akcji #nie_wstydzę_się_być_kobietą, którego inicjatorką jest Asia z bloga MyNaSwoim. Jest to już 3 i ostatnia część akcji. 2 wcześniejsze wpisy możecie przeczytać klikając w nazwy wpisów:

-”Mamę docenisz naprawdę dopiero, gdy sam zostaniesz rodzicem.”

oraz

-"Za rękę zabiorę Cię, czyli zupełnie inny prezent na Dzień Matki”.

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami to zapraszam Cię do polubienia mnie na Facebooku - klik lub zaobserwowania na Instagramie – klik.  

Słyszeliście kiedyś takie zdanie? Oj, ja tak. Mam wrażenie, że online kobiety lubią popadać od skrajności w skrajność. Gdy piszę, że moja 15-miesięczna córka pije JESZCZE moje mleko to słyszę hasło „uważaj, bo później jej nie oduczysz i do podstawówki będzie piła”. A kiedyś ktoś nawet pomyślał, że Ala je wyłącznie moje mleko i nie rozszerzam jej diety. Z kolei, gdy mówię o tym, że miód i pieczarki to nie jest dobry pomysł dla niemowlaka to słyszę „no jasne, lepiej na samym mleku trzymać do 18-stki”. Podobne teksty słyszałam również odnośnie spania razem z dzieckiem.

Początkowo Ala często spała z nami

Będąc jeszcze w ciąży nie pomyślałabym, że Ala wyląduje w naszym łóżku. O tym jak bardzo zmienił się mój pogląd w tej kwestii pisałam już o tym w tekście „Moje łóżko to moja sprawa”. Ala czasami zasypiała u nas, bo tak było szybciej, a ja ze zmęczenia wybierałam opcję „dla leniwych”. Gdy budziła się w nocy i nie mogła zasnąć – również kładłam ją koło siebie, bo dzięki temu mogłam poleżeć. I tak nie było prawie nocy, by choć części Ala nie spędziła między nami. Z jednej strony wolałam, by spała u siebie, z drugiej wolałam, by SPAŁA gdziekolwiek, ale żeby SPAŁA.

Zastanawiałam się ile to potrwa?

Słyszałam o przypadkach kilkulatków, które za nic w świecie nie chcą spać bez rodziców. Miałam więc obawy jak będzie z Alą, jednak wiedziałam też, że niemowlęta potrzebują bliskości. To dla mnie było silniejsze niż strach przed przyzwyczajeniem i trudami w późniejszej nauce samodzielnego spania.

Na wszystko przyjdzie czas, a wiele rzeczy wydarza się samoistnie

W naszym przypadku okazało się, że wystarczyło dać Ali czas. Pozwalaliśmy spać jej z nami, gdy tylko chciała lub miała problemy z zaśnięciem w łóżeczku. I nagle mniej więcej wtedy, gdy skończyła pół roku wydarzyła się u nas rewolucja! Nie dość, że zaczęła coraz rzadziej budzić się w nocy (z pobudek co 2-3 godziny na 1- 2 pobudki między 20.30, a 6 rano) to jeszcze bardzo sporadycznie spała z nami, a zwykle w swoim łóżeczku.

Jak było wcześniej, a jak po skończeniu pół roku?

U nas ukończenie 6 miesiąca przez Alę było przełomem w kwestii jej nawyków związanych ze snem. Co się zmieniło:

I tak jest do dzisiaj. Jesteśmy zatem przykładem, że „rozpuszczanie”dziecka pozwalaniem mu na współspanie z rodzicami nie skazuje nas na późniejszą naukę samodzielnego spania. Czasem dzieje się tak, że maluszek ma silną potrzebę spania z mamą i tatą, a później ta potrzeba samoistnie się zmniejsza. Nie daję Wam oczywiście gwarancji, że sprawdzi się to u każdego, bo wiem, że część rodziców przechodzi przez trudy oduczenia kilkulatków wędrowania do łoża małżeńskiego. Jednak chciałam Wam pokazać, że nie zawsze zabieranie dziecka do swojego łóżka musi oznaczać problemy.

Skoro dziecko śpi z nami to po co nam łóżeczko?

Czy łóżeczko jest w ogóle dziecku potrzebne? Czasem, gdy w Internecie przyszła mama zada pytanie, co nie sprawdziło się innym mamom w wyprawce to pada odpowiedź „łóżeczko”. U nas początkowo w nocy również na niewiele się przydawało. Za to w dzień Ala spała u siebie. Poza tym łóżeczko stanowiło trochę centrum jej zabaw, chociażby karuzelą. Dlatego ja uważam, że łóżeczko jednak jest konieczne. Chociaż nie wszystkie gadżety, które do łóżeczka kupiłam były potrzebne już na samym początku.

Błędy wyprawkowe młodej mamy?

Jeszcze w ciąży niewiele wiedziałam, co jest maluszkom potrzebne. Mimo że pracowałam w żłobku. Bo przecież doświadczenie z rocznymi i starszymi dziećmi to trochę co innego niż noworodek. I nie ustrzegłam się błędów. Jeszcze w 1 trymestrze ciąży poleciałam do Lidla po poszewki na pościel dzieciecą (nie znając płci postawiłam na żółty kolor). Wróciłam do domu, chwalę się partnerowi, a on... zgasił mój entuzjazm mówiąc „Ale wiesz, że dziecko nie potrzebuje na początku pościeli? Jedynie rożek, albo coś podobnego.” No nie, nie wiedziałam.... Zatem rożek i śpiworki też dokupiłam, a poszewki grzecznie sobie poczekały w szafce przez około półtorej roku!

Ala dostała pierwszą pościel na roczek

Wcześniej przydało nam się jedynie prześcieradło, pieluszki flanelowe, śpiworki. Natomiast gdy Ala skończyła 13 miesięcy poszła do żłobka i uznałam, że to czas na pierwszą pościel – zresztą znalazła się ona na liście wyprawkowej ze żłobka. Poszewki z Lidla w końcu zostały wykorzystane, a ja dokupiłam wypełnienie poszewek. A ostatnio dzięki Magazynowi SuperMama otrzymałam 2 komplet pościeli – od Amz Szamotuły. Stwierdziłam więc, że to już pora, by Ala i w domu spała w pościeli (Pamiętajcie, że dziecko powinno spać na płasko, czyli bez żadnej poduszki przez minimum rok, a najlepiej 2 lata. Bez żadnej poduszki oznacza nawet brak tej płaskiej, niemowlęcej podusi czy motylka).

Czym wyróżnia się pościel od Amz Szamotuły

Do łóżeczka Ali trafił do nas kompet Panda Eukaliptus – kołderka i poduszka, wytworzone z ekologicznej tkaniny Lyocell, która jest pozyskiwana z eukaliptusa. Dlaczego tkanina jest ekologiczna? Otóż drzewa eukaliptusowe rośnie bez nawożenia i pestycydów. Dodatkowo pościel nie jest wybielana, co eliminuje użycie chemii przy produkcji.

Pościel przyjechała do nas w poręcznej torbie, do której zawsze można schować z powrotem komplet. Po otworzeniu torby pierwsze na co zwróciłam uwagę to delikatność i miękkość pościeli. Nic w tym dziwnego, bo tkanina Lyocell jest bardziej delikatna od jedwabiu!

Jak zapewnia producent pościel jest uniwersalnej grubości, dzięki czemu sprawdzi się i zimą i latem, a my zaoszczędzimy na kupowaniu i przechowywaniu 2 osobnych kompletów pościeli.

Jeśli chcecie lepiej poznać producenta tej pościeli - polską firmę AMZ Szamotuły to zapraszam pod ten link - klik.

Tekst powstał w ramach współpracy z magazynem SuperMama oraz firmą AMZ Szamotuły. 

Aby śledzić na bieżąco moje nowe wpisy zapraszam do polubienia mnie na Facebook'u – klik lub do zaobserwowania konta na Instagramie – klik.  

Lato zdecydowanie sprzyja podróżom – i tym małym i dużym. Poza urlopowymi wyjazdami chętnie jeździmy na weekendy, czy jednodniowe wycieczki. W końcu w taką piękną pogodę szkoda siedzieć w 4 ścianach.

Najbardziej popularne regiony to...

O czym byś pomyślała? Na pewno morze i góry (Tatry, Bieszczady, Sudety, Beskidy), mazury, może dodałabym kilka pięknych miast jak Kraków, czy Kazimierz Dolny. Są też miejsca, które z turystyką za bardzo nam się nie kojarzą. Ja tak miałam z moją rodzinną Opolszczyzną – najmniejsze województwo położone pomiędzy Dolnym a Górnym Śląskiem. Wiecie, trochę działało myślenie „Cudze chwalicie, swego nie znacie”. Chociaż zmieniłaby je na „Cudze chwalicie, swego nie doceniacie.” I zaczęłam doceniać. Gdy z Opolszczyzny się wyprowadziłam. Teraz przyjeżdżam w te strony, by Ala mogła odwiedzić dziadków. A ja na nowo zachwyciłam się tymi terenami! Ali również przypadły do gustu. Co warto tu obejrzeć?

Prawie jak nad morzem, czyli Jezioro Nyskie

Jezioro leży na obrzeżach Nysy, czyli mojego rodzinnego miasta, oddalonego od Opola o niecałą godzinę drogi, a od Wrocławia o ok. 5 kwadransów. Dlaczego warto wybrać się nad to jezioro? Bo gdyby nie brak muszelek, mew i zbyt cichy szum fal to można by pomyśleć, że jest się nad morzem. Mamy tu piaszczystą plażę, dużo wody (głębokość myślę tak jak nad morzem – najpierw po kostki i stopniowo coraz głębiej, w lecie są boje oddzielające tę część jeziora, gdzie dotkniemy jeszcze stopami dna od głębszej części). W sezonie są też zawsze ratownicy.

Jezioro Nyskie to dobry pomysł na jednodniową wycieczkę, ale jeśli chcecie dłużej odpocząć to myślę, że przez weekend czy tydzień również nie będziecie się nudzić. Nad samym jeziorem można wynająć domki kempingowe lub rozbić namiot, a w okolicznych miejscowościach (Jezioro Nyskie leży nad 2 wioskami – Skorochów i Głębinów) znajdą się też pokoje do wynajęcia. Jeśli chodzi o jedzenie to tuż przy wejściu znajduje się kilka budek ze standardowym, barowym jedzeniem – kotlety, ryba z frytkami, placki, pierogi, hamburgery. Kupimy też oczywiście przekąski, lody, ciepłe i zimne napoje. A tuż przy jeziorze jest jeszcze Lewiatan.

O ile parkingi (są 2) są bezpłatne to za samo wejście na plażę trzeba już zapłacić (kilka złotych) – ale tylko w sezonie. My w tym roku byliśmy już na plaży i póki co jeszcze nie było opłat.

A na jakie atrakcje możemy liczyć? Poza mnóstwem piasku i wodą jest jeszcze statek (a właściwie stateczek, ale nie traci to moim zdaniem na uroku), który w sezonie kursuje regularnie (chyba o pełnych godzinach). Rejs trwa 40 minut i kosztuje 12 złotych dla dorosłych i 10 zł dla dzieci (do 3 lat bezpłatnie). Poza tym można też popływać na bananie, czy motorówce.

Aby być też obiektywną muszę poruszyć też kwestię czystości wody. Na ogół jest w porządku, ale pod koniec sezonu (koniec sierpnia) można spotkać się z sinicami i zieloną wodą. Kolejną wadą jest także brak cienia, stąd zabierając dzieci warto pomyśleć o parasolu.

Początkowo chciałam, by ten wpis był przeglądem atrakcji po całej Opolszczyźnie. Jednak bywam tu rzadko i w wielu miejscach nie byłam od kilku lat! Nie chciałam zatem przekazywać nieaktualnych informacji. Być może uda nam się w tym roku odwiedzić jeszcze inne mi lubiane miejsca w województwie opolskim i wtedy powstanie kolejny wpis. Dzisiaj tylko je pokrótce wymienię. Być może zainspiruje to Was do znalezienia więcej informacji na ich temat i odwiedzenia ich. A może już tam byliście?:

A teraz ciekawostka? Znacie zespół Feel z Piotrem Kupichą? Oj, ja kiedyś bardzo lubiłam ich słuchać. Byłam też na ich koncercie, a do tego Feel zrealizował 2 teledyski w województwie opolskim (a przynajmniej o 2 mi wiadomo) – do piosenki „W odpowiedzi na Twój list” nad jeziorem Nyskim. 

A razem z Iloną Węgrowską piosenkę „Pokonaj siebie” nagrywali na terenie zamku w Mosznej.

Teledyski możecie znaleźć na youtube – tutaj z Nysy, a tutaj z Mosznej.

A Wy? Znacie Opolszczyznę? Macie jakieś swoje ulubione miejsca? Gdzie z moich polecanych już byliście? Będzie mi miło, jeśli podzielicie się wrażeniami lub zaproponujecie kolejne atrakcje warte do zobaczenia w tym najmniejszym województwie.

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi nowymi wpisami to zapraszam Cię do polubienia mnie na facebook'u – klik lub do zaobserwowania na Instagramie – klik.  

Karmienie piersią często kojarzy się z „uwiązaniem” przy dziecku, w domu. W końcu to jest jedna jedyna czynność, której tata nie może zrobić za Ciebie – nie może nakarmić dziecka piersią. Czasami jest tak, że przeczytasz coś i mocno utkwi Ci to w głowie. Mnie ciągle przypomina się myśl jednej z matek (przeczytana w Internecie). Stwierdziła, że dzięki temu, że karmi mlekiem modyfikowanym to może wyjść bez dziecka kiedy chce i nie jest uwiązana w domu. Czy naprawdę nadal tak jest kojarzone karmienie piersią? Z więzieniem, wyrzeczeniami, sfrustrowaną matką? Przecież z drugiej strony jesteśmy bombardowani obrazem matek karmiących piersią i aktywnych na wielu płaszczyznach. Nie dość że często podróżują z dzieckiem, zabierają je na zajęcia z chustonoszenia, fitness dla mam, na basen to także wychodzą SAME. Dlatego mam wrażenie, że w naszym społeczeństwie wciąż funkcjonuje dwojakie spojrzenie na mamy karmiące piersią. Z jednej strony wydaje nam się, że zamykają się wyłącznie w swoim macierzyńskim świecie, ale z drugiej strony widać też coraz więcej mam, które dbają o czas dla siebie. Bo przecież tata nie nakarmi dziecka piersią, ale może nakarmić je Twoim mlekiem. Odciągniętym i podanym w butelce, czy kubku. Brzmi ładnie, ale przyznam Wam się szczerze, że ja...

Długo nie wychodziłam z domu bez dziecka

Obecnie Ala ma rok i 3 miesiące. Wychodzę bez niej często, a to z najprostszej przyczyny – że chodzę do pracy. A wcześniej? Wiecie, ten rok z Alą w domu (dokładnie 13 miesięcy) upłynął mi bardzo szybko. Ledwo się nie obejrzałam, a już Ala zaczęła siadać, raczkować i chodzić. Macierzyństwo tak mnie pochłonęło, że nie odczuwałam potrzeby, by wyjść bez niej. Bo przecież w wiele miejsc mogę ją zabrać – do urzędu, na zakupy (czy to spożywcze, czy po coś ekstra dla matki), do restauracji na obiad, na wycieczkę. Przecież teraz jest tyle udogodnień dla dzieci. Więc brałam ją ze sobą, bo tak mi było wygodniej – bez konieczności odciągania pokarmu, bez zamartwiania się. I tak się złożyło, że moje pierwsze wyjście bez Ali (nie licząc kwadransa na warzywniak, czy rejestrację w przychodni) nastało dopiero w okolicach 6 miesiąca życia Ali. Teraz czasami sobie myślę, jak ja wtedy tak długo wytrzymałam. Ale z drugiej strony nie żałuję. Bo ten czas w domu był fajny. Dobrze mi zrobił taki reset.

Z czego jeszcze może wynikać brak wychodzenia bez dziecka z domu?

Co zrobić, by ułatwić sobie (oraz dziecku i tacie) pierwsze wyjście?

Wydaje mi się, że wiele mam karmiących piersią obawia się, że podanie butelki sprawi, że dziecko odrzuci pierś (Tak też jest zresztą także w przypadku smoczków uspokajających). Jednak czy ten strach musi oznaczać, że mama nie może wyjść z domu (jeśli chce lub musi)? Nie! Wystarczy znaleźć odpowiednią butelkę. I tu mam dla Was nowość od firmy NUK – butelkę, która stara się jak najbardziej przypominać kobiecą pierś – NUK Nature Sens. W jaki sposób? Przede wszystkim zamiast jednego otworu w smoczku w nowej butelce jest kilka dziurek, przez które leci płyn – a wszystko na wzór kobiecej brodawki, która posiada kilka kanalików. Przekonałam się o tym na własne oczy. Kto karmi/karmił/widział matkę w nawale pokarmu ten wie, że mleko wypływa z kilku otworów.

Ale to jeszcze nie wszystko, co czyni tę butelkę niezwykłą. Otóż smoczek jest bardzo miękki, dzięki czemu kształt dopasowuje się do dziecka! Z taką butelką karmienie piersią w połączeniu z karmieniem butelką nie powinno być problemem! No i tata nie musi obawiać się, że bez mamy nie da sobie rady z opieką nad maleństwem.
Butelka jest także wyposażona w nowoczesny odpowietrzacz antykolkowy. 

Wyjście bez dziecka jest możliwe – tylko trzeba do tego dojrzeć

Jeśli nie będzie Ci zależało na pierwszym samodzielnym wyjściu to zawsze znajdzie się odpowiedni powód do tego, by stwierdzić, że Twoja obecność przy dziecku jest niezbędna. Ale tak naprawdę ze wszystkim można sobie poradzić. Odciąganie pokarmu – dzięki metodzie 7-5-3 możesz nauczyć się współpracować z laktatorem. Dziecko nie potrafi pić z butelki – spróbuj w domu na spokojnie nakarmić maluszka butelką, ale napełnioną Twoim mlekiem – czując znajomy zapach mleka powinien chętniej spróbować picia z butelki. No i tata – wyedukuj go, że on także świetnie może zająć się dzieckiem.

A jak u Was było z pierwszymi wyjściami bez dziecka? Kiedy wyszłyście po raz pierwszy? Czy tata sobie poradził?

Wpis powstał w ramach akcji #tatanawarcie organizowanej przez NUK Polska.

Jeśli chcecie być na bieżąco z moimi wpisami to zapraszam Was do polubienia fanpage'a Młoda Mama Pisze lub zaobserwowania mnie na Instagramie – klik.  

Wakacje już tuż tuż. Jakie macie plany? Jaki jest Wasz przepis na udane i niezapomniane lato? Może jest coś co w tym roku zamierzacie zrobić po raz pierwszy? Jeśli tak, to super, bo właśnie dzięki temu możecie wygrać zestawy nagród od Canpol babies.

Wspólnie z polską firmą, produkującą rzeczy dla dzieci organizuję Wakacyjny konkurs „W wakacje po raz pierwszy...”

Co można wygrać?

Do wygrania są 2 zestawy nagród od Canpol babies. Każdy z nich składa się z 4 elementów: 2 butelek, termoopakowania i smoczka. Zestaw z pewnością przyda się młodym rodzicom. O butelkach od Canpol babies pisałam już w 2 wpisach (tu i tu). Na blogu możecie też znaleźć recenzję termoopakowania, które utrzymuje ciepło aż do 3 godzin! - sprawdź tutaj.

Zadanie konkursowe:

Aby wziąć udział w konkursie należy wykonać zadanie konkursowe – napisz co w tym roku ty/Twoje dziecko/ a może cała Wasza rodzina zrobicie po raz pierwszy. A być może wasze wakacje już się rozpoczęły? Możesz napisać co udało Wam się już zrobić. Odpowiedzi nie muszą ograniczać się jedynie do wakacyjnych wyjazdów. Niech poniesie Was fantazja! Odpowiedzi możecie także uzupełnić zdjęciem, kolażem, pracą plastyczną.

Odpowiedzi konkursowe możecie publikować pod plakatem na facebook'u - klik lub wysyłać do mnie zgłoszenie na: mlodamamaopowiada@gmail.com. Prace będą opublikowane we wpisie na moim blogu dotyczącym tego konkursu – Tam również możesz zapoznać się z regulaminem.

Regulamin konkursu:

1. Pracę konkursową należy umieścić w komentarzu pod plakatem konkursowym na Facebooku (tutaj)  lub przesłać na adres mlodamamaopowiada@gmail.com (przesłane prace zostaną umieszczone w galerii konkursowej na fb podpisane imieniem i nazwiskiem uczestnika.

2. Aby być na bieżąco z przebiegiem i wynikami konkursu zapraszam Cię do polubienia mojego fanpage'a – klik.

3. Konkurs trwa od momentu ogłoszenia 06.06.2017 do 22.06.2017 do godz. 23.59. 

4. Nagrody w konkursie przyznawane są przez Organizatora.

5. Za przygotowanie nagrody oraz wysyłkę nagrody odpowiada sponsor Canpol Babies. 

6. W konkursie zostanie wyłonionych 2 zwycięzców, każdy z nich otrzyma po jednym zestawie, składającym się z 4 produktów.

7. Nagrody nie mogą być wymieniane na gotówkę, ani na inne nagrody rzeczowe. 

8. Ogłoszenie wyników nastąpi do 3 dni od zakończenia konkursu. Wyniki zostaną opublikowane na blogu oraz w komentarzu do plakatu konkursowego na Facebooku, a zwycięzca ma 5 dni od ogłoszenia wyników na zgłoszenie się w wiadomości prywatnej na Facebooku do Młoda mama pisze lub na adres mlodamamaopowiada@gmail.com w celu przekazania danych do wysyłki nagrody (imię i nazwisko, adres, mail oraz numer telefonu).

9. Brak podania wszystkich danych w podanym wyżej terminie będzie skutkować dyskwalifikacją zwycięscy i wyłonieniem kolejnego.

10. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za nagrody (za ich jakość, termin dostarczenia lub jego brak).

11. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za treści umieszczanych komentarzy, z zastrzeżeniem jednak, że w przypadku podjęcia informacji o naruszeniu regulaminu portalu Facebook lub norm powszechnie obowiązujących, w tym dobrych obyczajów zobowiązuje się w ciągu 24 h do usunięcia stwierdzono naruszenia. 

12. Organizator ma prawo wykluczenia uczestnika w przypadku:
a) podania fałszywych danych osobowych na Facebooku i tworzenie konta dla innej osoby bez posiadania jej pozwolenia, w tym przez osoby poniżej 13 roku życia,
b) udział w konkursie przy pomocy kilku kont użytkownika na Facebooku,
c) zablokowania konta użytkownika na Facebooku,
d) używanie w odpowiedziach słów powszechnie uważanych za niedozwolone lub zamieszczenia innych wypowiedzi naruszających prawa osób trzecich w tym Organizatora lub Partnera konkursu (sponsora).

e)plagiatu pracy konkursowej. 

13. Facebook nie sponsoruje i w żaden sposób nie uczestniczy w organizacji konkursu, tym samym nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek działania Organizatora i konsekwencje wynikające z przeprowadzenia konkursu na łamach serwisu.

14. Uczestnikiem Konkursu może być każda osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych. W konkursie może wziąć udział posiadacz konta na portalu społecznościowym Facebook z zastrzeżeniem, że korzystanie z Facebooka przez osoby poniżej 13 roku życia jest zabronione.

Powodzenia!


po raz pierwszy :)

4. Anna Stasica 



5. Mariusz Dyrda

7. Patusia Marysia Rachwał

W tym roku wakacje będą pełne zabawy, uśmiechu i zapewne ruchu :) będą to pierwsze w życiu wakacje mojego ukochanego synka :) w raz z mężem jesteśmy pełni ekscytacji jak i strachu synek będzie miał wtedy 7miesięcy więc wszystko będzie go interesować :) mam nadzieję, że to będą pierwsze i nie ostatnie nasze cudowne wakacje w rodzinnym gronie o ktorych marzyliśmy przez tyle czasu :) Filipek śle buziaczki i pozdrowienia 


:

W czerwcu udało nam się  całą naszą czwórką pojechać do Zoo.Trochę się baliśmy jak młodsza  córeczka zniesie pierwszą tak daleką podróż.Okazało się ,że ten wyjazd był bardzo dobrym pomysłem.Zarówno starsza córka jak i ta młodsza były pod wrażeniem tak dużej ilości różnych zwierząt.Z wielka ciekawością chodziły po Zoo i cieszyły się na widok żyrafy ,tygrysa czy słonia,który zrobił chyba największe na nich wrażenie.A widok przepływającego rekina na długo pozostanie nam w pamięci.

Latem mamy w planach wyjazd nad nasze,polskie morze.Będzie to  pierwszy pobyt młodszej córki nad morzem a zarazem nasze pierwsze wakacje już nie w trojkę,lecz w  czwórkę.Zobaczymy czy budowanie zamków z piasku, kąpanie w morzu i chodzeniem brzegiem morza sprawi małej córeczce frajdę.Starsza zaś już nie może się doczekać tego wyjazdu.

10. Karolina Filipczyk

Bardzo chętnie biorę udział, my na zestaw jesteśmy już za duże, ale będzie idealnym prezentem dla nowego członka rodziny. zapraszam do zabawy Sylwia Moskała i Marzena Mynarska:)

Po raz pierwszy w tym roku we wakacje...
- Zuzia jeździ w swoim pierwszym rowerku
- Biega tyle ile ma sił
- Bawi się w piaskownicy
- Przygląda się i bawi się z króliczkami
- Podczas sezonu truskawek wybrudziła się całaaaaa nimi 
- Po raz pierwszy zjechała na zjeżdzalni
- Wspólnie z rodziną udało nam się wybrać już na kilka wycieczek:m.in. odwiedziliśmy Kalwarię Zebrzydowską, piękny Kraków, Zoo w Chorzowie, a także Zoo w Ostravie (polecamy każde z tych miejsc :D )
Oprócz tego po raz pierwszy wybierzemy się nad nasz cudowny Bałtyk w przyszłym miesiącu <3 będziemy biegać boso po plaży, zbierać muszelki i chlapać się wodą 


:)