Jak zwykle bardzo dobry artykuł. Zdecydowanie zgadzam się z tym, że praktycznie wszystkie nietypowe zachowania dziecka mają jakieś podłoże. Być może np. w domu z jakiegoś powodu jest nerwowa atmosfera i dziecko ją odreagowuje. Na przykładzie mojej 3-miesięcznej córy widzę, że na tym etapie nie ma pojęcia "niegrzeczna". Jeśli płacze to czegoś potrzebuje lub coś jej przeszkadza. Nie płacze bo chce nam zrobić na złość ;-)

Też zwracam na to bardzo dużą uwagę - i staram się zawsze mówić o zachowaniu Bąbla, a nie o byciu "niegrzecznym" jako o jego personalnej cesze charakteru. Wprawdzie czasami zdarza mi się zapomnieć o tym ważnym rozróżnieniu i powiedzieć coś z rozpędu - ale pilnuję się i poprawiam za każdym razem, kiedy się na tym złapię.

myślę, że ciężko jest nam w nerwach czy na szybko pamiętać o tej różnicy w wypowiedzi oceniającej. Warto się tego jednak dla dobra dziecka nauczyć!

Naprawdę dobry artykuł, mądry, rzeczowy. Często my dorośli traktujemy dzieci tak na tym samym poziomie. Zapominamy, że to nadal tylko dzieci. Inaczej się komunikują, inaczej wyrażają emocje, a raczej nie wstydzą się okazywać emocji. Dlatego świetnie, że zwróciłaś na to uwagę. Poza tym, tak jak piszesz, przykład idzie z góry. Jeżeli nie chcemy jakiegoś zachowania u naszego dziecka, warto spojrzeć na siebie i zastanowić sie, czy to nie od nas nabrało takich nawyków ;)

Mam bardzo żywe dziecko, temperamentne :) Czasem widze, że to nie jest kwestia bycia niegrzecznym, ale charakternym :)

Dzieci mają swój charakter i temperament :)Nawet jeśli nam - rodzicom, nie zawsze coś odpowiada, no to tak jak napisałaś - to są jeszcze tylko dzieci i trzeba tłumaczyć :)

Popieram w 100% należy tłumaczyć, rozmawiać i zrozumieć.

Bardzo dobre spostrzeżenie. Szczególnie że chodzi o sposób przekazywania takich informacji dzieciom. Łatwo przecież jest jednym, niefortunnym zdaniem skrzywdzić malucha.

Świetny tekst! Bardzo pouczający :). Masz rację, że zamiast oceniać dziecko, nie mówiąc już o niemowlęciu, powinniśmy zrozumieć, że to tylko dzieci, nie dorośli. Mam wrażenie, że próbujemy traktować maluszki jak dorosłych. A to tylko dzieci, dzieci które się przecież ciągle uczą. Nie rozumiem jak u niemowlaka można stwierdzić, że jest niegrzeczny. Pozdrawiam cieplutko :)

bardzo ważne spostrzeżenia. ja staram się stosować to do wszystkich ludzi, nie tylko do dzieci. nie podobają mi się/denerwują mnie pewne zachowania ludzi, a nie ci ludzie. różnica jest kolosalna. co innego usłyszeć "nie lubię cię, jak hałasujesz" a co innego "nie lubię, kiedy hałasujesz". to w konkretnym zachowaniu jest problem, a nie w człowieku.

Dzieci po prostu przechodzą różne etapy rozwoju.To, co dla rodziców może wydawać się frustrujące, dla dziecka jest kolejnym krokiem w poznawaniu świata.

Takie dzieci jak Twoje, czy moje (mam na myśli wiek) - nie są niegrzeczne, tylko ciekawe świata :) One nie rozumieją, że swoim zachowaniem mogą wywołać lawinę małych, domowych tragedii. Niegrzeczne to mogą być co najwyżej tylko starsze dzieci, ale to przede wszystkim wina rodziców, którzy na każdym kroku tylko mówią: tego nie rób, tego nie wolno, a potem te dzieci to już same nie wiedzą co mogą, a czego nie ;) Takie jest moje zdanie :)

Moja córka od dwóch, trzech miesięcy non stop testuje naszą cierpliwość względem jej zachowania... I faktycznie dopatrzyłam się niektórych dziwnych/nowych zachowań, tych niegrzecznych mam na myśli, ale nie mam pojęcia skąd mogła je podpatrzeć. Natomiast wychwyciłam na blogach kilka różnych porad odnośnie reagowania na złe zachowanie i o dziwo niektóre zadziałały :) Pozdrawiam

http://matkowac-nie-zwariowac.blogspot.com/

Dobry tekst. Dzieci biorą z nas przykład. Przykład z innych dzieci. Naśladują. Powtarzają słowa. Nie ukrywam sama mówię, że są nie grzeczni, ale poprawiam się że ich zachowanie jest złe, które mi się nie podoba. Wychowanie dzieci jest trudne i tak na dobrą sprawę, pewnych rzeczy w nerwach nie idzie uniknąć.

Bardzo ważny i mądry tekst. Nigdy nie mówię do mojej córki "zła", "brzydka" itd. No jak można powiedzieć dziecku że jest brzydkie bo nie zjadło obiadu?? Byłam już świadkiem takich sytuacji. Jak słyszę że ktoś w podobny sposób odzywa się do dziecka (nie tylko mojego) to nóż mi się otwiera w kieszeni. My, dorośli nie myślimy nawet o tym że takie coś w pamięci dziecka zostaje. Jemu na prawdę jest przykro kiedy słyszy coś takiego..

Bardzo dobry wpis. Nazywanie dziecka niegrzecznym oznacza nadawanie mu łatki, w którą, o zgrozo, jest ono w stanie uwierzyć i takim się stać. Niegrzeczne niemowlę? Moim zdaniem nie istnieje, niemowlęta, małe dzieci, starsze - ich zachowania z czegoś wynikają. U małych zapewne z ciekawości do świata u starszych być może z braku uwagi rodzica?

Powiedzenie, że dziecko jest niegrzeczne jest najłatwiejsze... I nagminnie stosowane. Trudno wyplenić taki model myślenia, ale warto nad tym pracować. Zdecydowanie.

Nie rozumiem jak można mówić, że niemowlę jest niegrzeczne... Przecież to malutkie dziecko, które dopiero uczy się komunikować swoje potrzeby i emocje, a kiedy jeszcze nie mówi robi to za pomocą krzyku, płaczu, marudzenia. I na pewno rozwiązaniem nie jest mówienie mu że jest niegrzeczne, albo co gorsza, krzyczenie na nie. Większe obawy mam co do starszego dziecka, boję się, że się mogę nieraz zapomnieć i przez to powiedzieć o nim a nie jego zachowaniu. A to bardzo ważna sprawa, o której powinno się pamiętać...

Ja najbardziej zawsze bałam się że mówiąc "jesteś niegrzeczny" przyklejam dziecku "łatkę", oceniam go i stwierdzam że takowe jest. A skutek mógł być marny- dziecko słysząc to wierzy że takie jest, a co więcej swoimi dalszymi zachowaniami wpasowuje się w ramy w jakie je tymi słowami włożyłam.

Bardzo dobry wpis, przyda mi się już niedługo. Zwykle nie zwracamy uwagi na takie rzeczy a powinniśmy.

Zgadzam się i podpisuję dwiema rękami. Nie ma niegrzecznych dzieci. Ich zachowania również nie zawsze bywają niegrzeczne - to, że nam nie pasują, nie zawsze musi oznaczać, że nie ą one w normie rozwojowej dziecka.

Świetny wpis, dobrze, że zwracasz na to uwagę. Należy oceniać zachowanie, a nie dziecko. Zresztą podobnie jest w przypadku dorosłych. Zamiast "Jesteś chamem" lepiej jest powiedzieć "Twoje zachowanie mnie rani". Zupełnie inny wydźwięk...

Ciekawy artykuł, polecę go znajomym, młodym rodzicom :)

sama czesto popelniam ten blad, zwlaszcza jak juz jestem mocno poinrytowana zachpwaniem dziecka. Poza tym nie cierpię gdy osoba trzecia mowi moim dzieciu o byciu grzecznym, moim zdaniem nie ma prawa sie na ten temat wypowiadac

Bardzo trafnie to ujęłaś, zachowanie może być niegrzeczne. To by być dobrym przykładem jest bardzo ważne, bo dzieci biorą przykład z tego jak dorośli się zachowują, a nie z tego co mówią.

"Nie oceniaj dziecka, a jego zachowanie" można odnieść też do sytuacji zawodowych albo w ogóle komunikacji z innymi. Mamy tendencję do oceniania ludzi, w ten sposób ich krzywdząc. Oceniać powinniśmy zachowania :)

Bardzo dobry artykuł podkreślający, że zachowanie może być niewłaściwe, ale nie cały człowiek, czy to ten mały, czy to duży :)

Rewelacyjny tekst i całkowicie się z tym zgadzam. Musimy nauczyć się rozróżniać te dwa pojęcia i kierować swoje uwagi do dzieci w konkretny sposób. Tylko tak wpłyniemy na zachowanie dziecka, a nie na jego samoocenę

Świetny wpis. My też staramy się zwrócić uwagę na złe zachowania niestety ostatnio coraz więcej ich.

Zdarzyło mi się nie raz powiedzieć, że jest Maja jest niegrzeczna, ale wiesz, że za każdym razem w głowie siebie upominałam? :) Bardzo fajny wpis :)

Świetny artykuł - bardzo rzeczowy :)

Psychologia jak się okazuje to nieodzowny element prawidłowego wychowania. Super, profesjonalny wpis.

dobrze, że o tym piszesz. Odkąd jestem mamą, na słowo "grzeczny" mam alergię. Bardzo mi się kojarzy z posłusznym dzieckiem. I dochodzę do wniosku, że to nie do końca jest to co chciałabym osiągnąć ;)

Trzeba wytłumaczyć, aczkolwiek wątpie by mój 2latek zrozumiał, że jego zachwanie jest niekulturalne.