pamiętam jak przywieźliśmy Donka do domu ze szpitala - tak pięknie w końcu zasnął po nakarmieniu więc go nie budziłam przez 8 godzin a potem ryczał razy 5 bo go brzuszek tak bolał. ale szybko nauczyliśmy się i co 4 godziny go budziliśmy i karmiliśmy i ten system też był ok.

hmm... u nas nie było takiej potrzeby, córka chciała jeść początkowo co 1,5-2 godziny przez całą dobę (nie wiem jak to przeżyłam..) ale z tym sztywnym wybudzaniem co 3 godziny chyba sie nie zgodzę. Jasne, że noworodek nie powinien przesypiać nocy na głodniaka ale jeśli sporadycznie zdarza mu się przesunąć karminie o godzinkę to tragedii nie ma. Co innego jeśli istnieją wskazania medyczne, z tym oczywiście nie ma dyskusji. Jednak w sytuacji gdy dziecko jest zdrowe i nie ma kłopotów ze ssaniem, chyba nie trzymałabym się tego harmonogramu za wszelką cenę... ;)

Pierwsze 12 godzin po porodzie moja córka spała i nie była zainteresowana jedzeniem, ale powiedzieli mi że to normalne. Potem mniej więcej 3-4 godziny było budzenie, ze względu na spadek cukru i właśnie potencjalną śpiączkę. Czasem przerwa była mniejsza a czasem dłuższa, ale nikt nikomu nie zagwarantuje, że to co się nie przytrafiło jednemu dziecku, nie przytrafi się też innemu. Pozdrawiam

matkowaciniezwariowac.blog.pl

Tekst napisany tonem nieznoszacym sprzeciwu... Nie chcę mi się zatem zglaszac odrębnego zdania, bo jak rozumiem nie zostanie opublikowane lub zostanę zakrzyczana. Nie wybudzalam

Mnie kazano dzieci wybudzać tylko ze względu na niską masę urodzeniową i żółtaczkę. Zresztą raczej same się regulowały i jadły średnio co te 3-4 godziny. Nie pamiętam bym synka budziła, bo to mały głodomór, córkę chyba tylko pierwszy tydzień.

Ja nie wybudzalam, a jak już to robiłam i dawałam Młodej pierś (jak jeszcze karmiłam) czy butelkę, to nie jadła. Po paru razach stwierdziłam, że się najada i na siłę jej nie karmiłam.
I tak zgodzę się z jedną z komentujących: napisane tonem nie znoszącym sprzeciwu. Powiem szczerze aż nie chciało mi sie tego artykułu przeczytać do końca.

Na wypisie ze szpitala miałam wyraźnie zaznaczone "karmienie na żądanie, nie mniej niż 8 razy na dobę". Słownie przekazano mi zalecenie, żeby karmić regularnie co 3h lub częściej. Mogło to być spowodowane spadkiem masy ciała większym niż 10%. W każdym razie funkcjonowałyśmy tak przez 6 tygodni, a później po konsultacji z położną wydłużyłam nocne przerwy do 4h. Gdy córa skończyła 2 miesiące i w czasie ważenia przed szczepieniem okazało się, że wagowo siedzi w 90-tym centylu, lekarka powiedziała żeby już jej nie budzić. Od tego momentu przesypia w nocy po 8-10 godzin, a ja powoli wracam do życia ;-)

Nie miałam o tym pojęcia prawdę mówiąc. I dobrze, że dowiedziałam się w takim momencie, bo akurat mam masę wątpliwości i zadaję sobie mnóstwo pytań, między innymi co ile karmić, czy skąd mam wiedzieć, czy dziecko jest głodne. Tak jakieś ułatwienie mam, a i z korzyścią dla córci :)

Moje dzieci same się budziły.Karmiłam na tzw.zawołanie 😊 choć moja mama opowiadała że kiedyś trzeba było karmić co 3 godziny.Jak dziecko spało to budzić a jak nie spało a chciało jeść przed upływem 3 godzin to nie można było jeszcze karmić

Nigdy nie miałam tego dylematu. Mój synek budił się nawet ponad dwadzieścia razy w ciągu jednej nocy. Kto wie co czeka mnie za dwa miesiące, kiedy na świat przyjdzie mój drugi synek.

Ja nie wybudzałam. Obie córki budziły się same co 3-4 godziny na karmienie, a czasem częściej :)

Wybudzalam co 1-1,5h. Corka z hipoglikemią. Jeszcze dzis pamietam ten strach czy uda mi sie ja obudzic :/

w szpitalu nie budziłam, ale i tak co chwilę przychodziły położne żeby sprawdzić, czy aby na pewno nakarmiłyśmy swoje dziecko. w domu już się trochę bałam, więc nastawiałam budzić co 3 godziny, ale mały sam się budził co jakieś 2 godziny przez pierwsze tygodnie. później już mi nastawianie budzika przeszło i próbowałam spać, ile się dało, ale nadal się nie dało ;)

Jest wiele teorii zarówno na temat karmienia jak i wybudzania noworodka. Prawda jest że zdarzają się spadki glikemi u niemowląt, jednak z podobnym odsetkiem zdarza się wiele innych trudnych i groźnych sytuacji, jak np. Niemowlęce wylewy krwi do mózgu. Jasne, że warto przeciwdziałać, ale czy naleawdę każdym kosztem. Oczywistym jest, że dziecko powinno być budzone jak słabo przybiera na masie, bo wbrew pozorom może być tak głodne, że nie ma siły krzyczeć, jednak czy jest tak zawsze? Otóż nie, przekonałam się na własnym przykładzie że wcześniak potrzebuje więcej snu. Karola miałam karmić co 1,5-2h, próbowałam bezskutecznie. Czasem gdy udało mi się go wybudzić, nie chciał jeść, natomiast gdy budził się sam jadł chętnie. Nie pozwalałam spać mu dłużej niż 4h, to jednak zdarzało się rzadko. Po miesiącu, przybierał dobrze, zatem spał ile potrzebował :). Tak z punktu widzenia pielęgniarki, zaglądajcie często do maluszków dla spokoju ducha, ale nie bydźcie za każdym razem, bo do prawidłowego rozwoju sen także jest potrzebny. Zestresowane dziecko także nie przybiera prawidłowo, czasem warto mu zaufać, oczywiście w granicach rozsądku. Bo to nie racjonalne trochę. Maluch ma jeść co 3h od początku karmienia. Karol czasem wisiał na cycku godzinę, pózniej za jakiś czas zasypiał, a ja za 1h miałabym go znów budzić? Od zakończenia karmienia prędzej, żeby chociaż miał szansę odespać. Pozdrawiam!

Najważniejsze, że szłaś za głosem swego serca, intuicji i wiedzy. Bez względu na to co mówią czy myślą inni.

No tak...ja należę do tych szczęściar, których dzieciom nic nie było...
Nie wybudzałam, budzili się sami...

Maluszek może często przespać głód, więc faktycznie warto go obudzić :)

Ja uważam, ze nie warto wybudzać. Moje koleżanki, które miały taki problem jak Ty, wybudzany i twierdziły po fakcie, ze to była błędna decyzja.

Każde dziecko to indywidualny przypadek i tak należy je traktować. Zatem jednego maluszka będzie trzeba budzić, innego nie. Przykłady ktore podałaś, jak najbardziej są wskazaniem do pobudki.
Pozdrawiam

Ja muszę przyznać, że z tymi trzema godzinami miałam problem. Starałam się ich trzymać, ale czasami córeczka zjadła, pobawiła się dwie godziny, nie chciała jeść, a chciała spać. Wtedy musiałam ją budzić po godzinie, co nie było łatwe. Karmienie na śpiocha nie wchodziło w grę. Teraz chyba wyluzowała bym bardziej.

To ja miałam poniekąd ułatwione zadanie, bo chłopcy sami się budzili i to nie co 3 godziny a nawet co 1,5 h :)

To ważna sprawa. Ja wybudzałam Ami co 3 godziny ale zwrócono mi uwagę, że muszę to robić co 2, a najlepiej co 1,5 godziny. Jak już nakarmiłam, ululałam i położyłam się sama, to już musiałam wstać. Ale dzięki temu żółtaczka nie szła dalej tylko łagodnie odpuściła. Fajny wpis!

Nie wybudzałam. Syna nie musiałam, budził się sam z siebie i tak zbyt często. Córka przesypiała czasami dłużej (po 5-6 godzin), ale raczej sama z siebie budziła się co 3 godziny prawie z zegarkiem w ręku. Jednak mimo gdyby tak nie było nie budziłabym jej. Nie pomyślałam o tym cukrze (choć cukrzycę ciążową miałam), ale uważam, że to trochę popadanie w paranoje. To tak jak śmierć łóżeczkowa, która zdarza się rzadko, ale zapobiegając musiałabym miec monitor oddechu, a najlepiej siedzieć i patrzeć non stop na śpiące dziecko, bo i monitor może zawodzić.

Szczerze ci zazdroszczę tej potrzeby wybudzania. Moja średnia spałą po 20 min od urodzenia. 3godz ciurkiem przespała pierwszy raz po skończeniu 8 lat! Miała zaburzenia snu. Do tej pory z tym się borykamy, ale przynajmniej nie wrzeszczy przez całe noce i dnie. Śpi po 6-7 godz na dobę, zawsze jest pierwsza na nogach. Ma 11 lat.

Moje dziecko ma prawie rok, a nie słyszałam o śpiączce cukrzycowej... Nie musiałam Zosi wybudzać, rzadko zdarzało się, ze spała dłużej niż 3 godziny - dlatego nawet nie musiałam o tym myśleć za bardzo. Wszystko przyszło automatycznie :)Masz rację, każde dziecko jest inne, nie można generalizować. A czasem lepiej się poświęcić i mieć święty spokój niż później czegoś żałować...

ja nie budzilam, bo nie musialam. Mala sie budzila z zegarkiem w reku. teraz po 3 miesiacach dalej sie budzi w nicy co 2,5-3h na jedzenie. Moja corka gdyby spala dluzej to tez bym ja budzila jak ty :) i nie obchodziloby mnie to co inni powiedzą, moje dziecko i uwazam, że tak jest bezpieczniej, tym bardziej ze u mnie w rodzinie byly problemy z żółtaczką.

Mam czworo dzieci i żadnego nie musiałam nigdy budzić na karmienie. Poza tym dopiero teraz się o tym mówi. Kiedy urodziło się moje pierwsze dziecko - 16 lat temu nikt nie wspominał o konsekwencjach rzadkiego karmienia. Ale przyznam szczerze, że marzyłam o tym, aby choć jedno z moich dzieci przespało dłużej niż 2 godziny. Niestety marzenie pozostało marzeniem i już nie pamiętam, kiedy przespałam całą noc.

Ja karmiłam synka w ciągu dnia co 3 godziny, a w nocy co 4. W szkole rodzenia położna uczulała żeby maleństwo regularnie karmić. Mówiła między innymi o spadku masy ciała, spadku poziomu cukru oraz łapczywym jedzeniu przy dłuższych przerwał, co wiązało się z płaczem, bólem brzuszka i nieprzespaną nocą.

Mój syn ma prawie 11 lat i nigdy nie słyszałam o konieczności wybudzania dziecka. Inna sprawa, że młody non stop domagał się piersi, więc nie było u nas takiej konieczności ;) Zapamiętam to jednak sobie na przyszłość, może się przyda.